مهریه چند سکه شده

مهریه در حال حاضر بر اساس قانون ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی تعیین می شود که به عنوان سقف ضمانت اجرای کیفری برای مطالبه مهریه در نظر گرفته شده است. شایعات مربوط به تصویب «قانون جدید مهریه ۱۴ سکه» تاکنون صحت نداشته و این طرح هنوز به تصویب نهایی نرسیده است. بنابراین، زوجه می تواند مهریه خود را تا سقف ۱۱۰ سکه همراه با پشتوانه قانونی دریافت نماید و نیازی به اثبات تمکن مالی مرد برای این بخش ندارد.

برای بسیاری از زوجین و خانواده ها، موضوع مهریه و قوانین مربوط به آن، همواره یکی از مباحث پرچالش و گاهی پیچیده بوده است. سوالاتی نظیر مهریه چند سکه شده؟ یا آیا قانون جدیدی برای مهریه تصویب شده؟ به طور مداوم در ذهن مردم مطرح می شود. این کنجکاوی و گاهی نگرانی، به ویژه با افزایش نرخ سکه و طرح های پیشنهادی در مجلس شورای اسلامی، بیشتر شده است. درک صحیح از قوانین مهریه نه تنها برای زوجین جوان که در آستانه ازدواج هستند، بلکه برای کسانی که درگیر مسائل حقوقی مربوط به آن شده اند، حیاتی است.

مهریه که به موجب عقد نکاح، بر ذمه مرد قرار می گیرد، از ابعاد حقوقی، شرعی و اجتماعی گسترده ای برخوردار است. این حق مالی، نه تنها پشتوانه اقتصادی زن محسوب می شود، بلکه نمادی از تعهد و مسئولیت مرد در آغاز زندگی مشترک است. متاسفانه، ابهامات و اطلاعات نادرست پیرامون «قانون جدید مهریه ۱۴ سکه» و تفاوت آن با قانون فعلی ۱۱۰ سکه، باعث سردرگمی های زیادی شده است. این مقاله با هدف شفاف سازی این موضوعات و ارائه اطلاعات دقیق و مستند، به بررسی ابعاد مختلف مهریه در نظام حقوقی ایران می پردازد و مسیرهای مطالبه و پرداخت آن را تشریح می کند تا خواننده با آگاهی کامل گام بردارد.

شفاف سازی یک باور رایج: آیا مهریه ۱۴ سکه شده است؟

یکی از پرتکرارترین سوالاتی که این روزها در محافل اجتماعی و حقوقی شنیده می شود، این است که آیا مهریه ۱۴ سکه شده است؟ این باور رایج، ریشه در طرح ها و پیشنهاداتی دارد که در مجلس شورای اسلامی مطرح شده اند. اما واقعیت این است که تاکنون، هیچ «قانون جدید مهریه ۱۴ سکه» به تصویب نهایی نرسیده و اجرایی نشده است.

بررسی دقیق شایعات پیرامون «قانون جدید مهریه ۱۴ سکه»

شایعات مربوط به کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه به ۱۴ سکه، ناشی از طرحی است که در مجلس مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی این طرح، تعدیل قوانین مربوط به مهریه و کاهش تعداد زندانیان مهریه عنوان شده است. با این حال، باید تاکید کرد که مطرح شدن یک طرح در مجلس، به معنای تبدیل آن به قانون نیست و این فرآیند مراحل متعددی از جمله تصویب در کمیسیون ها، رای گیری در صحن علنی مجلس و تایید شورای نگهبان را نیاز دارد.

تا زمانی که این طرح به صورت رسمی تصویب و ابلاغ نشود، هیچ تغییری در قوانین فعلی مهریه ایجاد نخواهد شد. لذا، تاکید می شود که هرگونه اطلاعات غیررسمی و شایعه پراکنی در این خصوص، می تواند منجر به برداشت های نادرست و تصمیم گیری های اشتباه در مسائل حساس خانوادگی شود.

دلایل متعددی برای مطرح شدن چنین طرح هایی وجود دارد. یکی از مهم ترین آن ها، تلاش برای کاهش فشار بر سیستم قضایی و کاهش جمعیت زندانیان مهریه است. با توجه به افزایش سرسام آور قیمت سکه در سال های اخیر، حتی مهریه هایی با تعداد سکه های متوسط نیز می تواند بار مالی سنگینی را بر دوش مردان قرار دهد و به زندانی شدن آن ها منجر شود. از سوی دیگر، برخی معتقدند که این طرح می تواند به تعادل بخشی در خانواده و جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی از مهریه های سنگین کمک کند. با این حال، منتقدان نیز نگرانی هایی در مورد تضعیف حقوق زنان و کاهش پشتوانه مالی آن ها مطرح می کنند.

در نهایت، باید دانست که این طرح هنوز در مرحله بررسی و بحث است و ممکن است تغییرات زیادی در آن اعمال شود یا حتی به تصویب نرسد. لذا، آنچه اهمیت دارد، آگاهی از قانون معتبر و فعلی است که در بخش بعدی به آن می پردازیم.

مهریه در قانون فعلی ایران: مبنای ۱۱۰ سکه و فراتر از آن

بر خلاف شایعات و طرح های پیشنهادی، قانون مهریه فعلی در ایران همچنان بر مبنای ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی استوار است. این قانون، ضمانت اجرای کیفری مشخصی را برای مهریه تا این سقف تعیین کرده است و فهم دقیق آن برای هر دو طرف ازدواج ضروری است.

سقف ضمانت اجرای کیفری: مفهوم ۱۱۰ سکه و نقش آن در مطالبه مهریه

ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱، به صراحت بیان می دارد: «هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده (۲) قانون اجرای محکومیت های مالی است. چنانچه مهریه، بیشتر از این میزان باشد در خصوص مازاد، فقط ملائت زوج ملاک پرداخت است. رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز کماکان الزامی است.»

این ماده قانونی، ستون فقرات قانون مهریه در ایران است. مفهوم دقیق ۱۱۰ سکه به این معناست که اگر مهریه زن تا ۱۱۰ سکه تعیین شده باشد، مرد مکلف به پرداخت آن است و در صورت عدم پرداخت و اثبات عدم توانایی مالی (اعسار)، می تواند برای این بخش از مهریه بازداشت شود. به عبارت دیگر، تا سقف ۱۱۰ سکه، حق حبس یا همان ضمانت اجرای کیفری برای مرد وجود دارد و این موضوع اهرم مهمی برای زن در مطالبه حق خود به شمار می رود. زن می تواند بدون نیاز به اثبات تمکن مالی مرد، تا ۱۱۰ سکه را مطالبه کرده و مرد را به پرداخت آن ملزم نماید.

مطالبه مهریه مازاد بر ۱۱۰ سکه: حقوق و محدودیت ها

حال اگر مهریه تعیین شده بیشتر از ۱۱۰ سکه باشد، تکلیف چیست؟ قانونگذار در همین ماده ۲۲ پاسخ این سوال را داده است. برای مهریه ای که بیش از ۱۱۰ سکه باشد، زن می تواند کل مهریه را مطالبه کند، اما در خصوص بخش مازاد بر ۱۱۰ سکه، دیگر ضمانت اجرای کیفری (حبس) وجود ندارد. در این حالت، وصول مهریه مازاد، منوط به اثبات تمکن مالی زوج است.

یعنی دادگاه برای مطالبه بخش اضافی مهریه، توانایی مالی مرد را بررسی می کند. اگر مرد توانایی پرداخت این مازاد را نداشته باشد، نمی توان او را به دلیل عدم پرداخت این بخش از مهریه زندانی کرد. این بخش از قانون، تلاشی برای ایجاد تعادل بین حق زن در دریافت مهریه کامل و جلوگیری از زندانی شدن مردان در شرایط ناتوانی مالی است.

محاسبه مهریه به نرخ روز: چگونگی تاثیر نوسانات بازار سکه

یکی دیگر از نکات حیاتی در قانون مهریه، محاسبه آن به نرخ روز است. با توجه به نوسانات شدید قیمت سکه در سال های اخیر، ارزش ریالی مهریه می تواند تفاوت فاحشی با زمان عقد داشته باشد. قانونگذار این موضوع را پیش بینی کرده و در همان ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده تصریح نموده که «رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز کماکان الزامی است.»

این بدان معناست که هنگام مطالبه مهریه، ارزش سکه ها بر اساس قیمت روز تعیین می شود و نه قیمت زمان عقد. این اقدام، با هدف حفظ قدرت خرید مهریه و جلوگیری از تضییع حقوق زن در اثر تورم صورت گرفته است. البته این محاسبه بر اساس شاخص تورم بانک مرکزی انجام می شود و همیشه به معنای پرداخت مهریه با نرخ جدید روز نیست، بلکه یک فرمول خاص برای آن وجود دارد. برای زوجین، درک این موضوع به آن ها کمک می کند تا انتظارات واقع بینانه ای از ارزش مهریه در زمان مطالبه داشته باشند و از بروز اختلافات بیشتر جلوگیری شود.

فرآیند و مراحل مطالبه مهریه: از اجرای ثبت تا دادگاه

هنگامی که زوجه تصمیم به مطالبه مهریه خود می گیرد، دو مسیر اصلی پیش روی او قرار دارد: مطالبه از طریق اجرای ثبت اسناد رسمی یا از طریق دادگاه خانواده. انتخاب مسیر مناسب، به عوامل مختلفی از جمله شرایط پرونده، سرعت عمل مورد انتظار و هزینه های مربوطه بستگی دارد.

انتخاب مسیر مطالبه: اجرای ثبت یا دادگاه؟

تصمیم گیری برای مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت یا دادگاه، یکی از اولین و مهم ترین گام هاست. هر کدام از این روش ها مزایا و معایب خاص خود را دارند که در جدول زیر به صورت خلاصه به آن ها اشاره شده است:

ویژگی	مطالبه از طریق اجرای ثبت	مطالبه از طریق دادگاه
سرعت رسیدگی	معمولاً سریع تر	معمولاً زمان برتر
پیچیدگی فرآیند	ساده تر (در صورت وجود سند رسمی)	پیچیده تر (نیاز به دادرسی و جلسات)
هزینه های اولیه	بالاتر (حق ثبت مهریه)	پایین تر (هزینه دادرسی)
امکان توقیف اموال	بدون نیاز به طرح دعوا، با سرعت بالا	پس از صدور حکم قطعی
رسیدگی به اعسار	اداره ثبت به اعسار رسیدگی نمی کند	دادگاه به دادخواست اعسار رسیدگی می کند

مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت اسناد

این روش برای مطالبه مهریه که در سند ازدواج به صورت رسمی ثبت شده، کاربرد دارد. مزیت اصلی این راه، سرعت و کارایی آن در توقیف اموال زوج است. مراحل کلی به شرح زیر است:

1. مراجعه به دفترخانه: زوجه با در دست داشتن سند ازدواج، به دفترخانه اسناد رسمی که عقد در آن جاری شده است، مراجعه می کند.
2. درخواست صدور اجراییه: در دفترخانه، درخواست صدور اجراییه مهریه مطرح می شود.
3. مراجعه به اداره ثبت: اجراییه به اداره ثبت اسناد و املاک مربوطه ارجاع داده می شود.
4. معرفی اموال: زوجه می تواند هرگونه مال منقول یا غیرمنقول (مانند حساب بانکی، سهام، خودرو، ملک) که از زوج می شناسد را به اداره ثبت معرفی کند تا توقیف شود.

حق ثبت مهریه: یکی از نکات مهم در این روش، پرداخت «حق ثبت مهریه» است. این هزینه که معمولاً در حدود ۲.۵ درصد از ارزش کل مهریه (بر اساس نرخ روز سکه) است، برای ثبت رسمی درخواست و پیگیری آن در اداره ثبت دریافت می شود. این مبلغ باید توسط زوجه پرداخت شود تا فرآیند مطالبه به جریان افتد.

با وجود مزایای سرعت و قاطعیت، این روش معایبی نیز دارد؛ از جمله اینکه اداره ثبت به ادعای اعسار مرد (عدم توانایی مالی برای پرداخت یکجا) رسیدگی نمی کند و مرد مجبور است برای طرح این ادعا به دادگاه مراجعه کند. همچنین، برای مهریه هایی که به صورت مال غیر از سکه (مانند ملک یا مال معین) تعیین شده اند، پیچیدگی های خاص خود را دارد.

مطالبه مهریه از طریق دادگاه خانواده

این مسیر، رایج ترین روش برای مطالبه مهریه است، به خصوص زمانی که زن اموال مشخصی از مرد نمی شناسد یا مرد قصد دارد دادخواست اعسار بدهد. مراحل اصلی به این صورت است:

1. مراجعه به دفتر خدمات قضایی: زوجه با مراجعه به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، دادخواست مطالبه مهریه را ثبت می کند.
2. ارجاع به دادگاه خانواده: دادخواست به یکی از شعب دادگاه خانواده ارجاع داده می شود.
3. تشکیل جلسه دادرسی: دادگاه جلساتی را برای رسیدگی به پرونده تشکیل می دهد و هر دو طرف می توانند دلایل و مدارک خود را ارائه دهند.
4. صدور حکم: پس از بررسی های لازم، دادگاه حکم به پرداخت مهریه صادر می کند. در همین مرحله، مرد می تواند دادخواست اعسار خود را مطرح کند.
5. صدور اجراییه: پس از قطعی شدن حکم، اجراییه صادر می شود و پرونده به واحد اجرای احکام دادگستری ارسال می گردد.

این روش، اگرچه ممکن است زمان برتر باشد، اما امکان رسیدگی جامع به تمامی جوانب پرونده از جمله اعسار مرد و شرایط مالی او را فراهم می آورد. همچنین، اگر مهریه به صورت مال غیرنقدی یا غیر از سکه تعیین شده باشد، دادگاه می تواند به راحتی به آن رسیدگی کند.

توقیف اموال زوج برای مهریه: چه دارایی هایی شامل می شود؟

یکی از مهم ترین بخش های مطالبه مهریه، شناسایی و توقیف اموال زوج است تا از محل آن، مهریه پرداخت شود. اموالی که قابل توقیف هستند، شامل موارد زیر می شود:

• اموال منقول: شامل حساب های بانکی، حقوق و مزایا (تا یک سوم یا یک چهارم)، خودرو، سهام شرکت ها و اوراق بهادار.
• اموال غیرمنقول: شامل ملک، زمین و ساختمان.
• وجه نقد: هرگونه وجه نقدی که مرد در اختیار دارد.

البته باید توجه داشت که برخی از اموال مرد، مانند مستثنیات دین، از جمله منزل مسکونی که عرفاً در شان زوج باشد، ابزار و وسایل کار لازم برای امرار معاش، کتب و ابزارهای علمی و تحقیقاتی، و برخی اثاثیه منزل، قابل توقیف برای مهریه نیستند. زن باید در فرآیند مطالبه مهریه، دقت لازم را در شناسایی اموال قابل توقیف داشته باشد و در صورت لزوم، از کمک وکیل متخصص بهره بگیرد.

مطالبه مهریه، چه از طریق اجرای ثبت و چه از طریق دادگاه، مسیری قانونی برای احقاق حق زن است و انتخاب هر یک، نیازمند آگاهی از فرآیندها و پیامدهای مربوطه است.

تقسیط، اعسار و حبس: کلیدواژه های مهم در پرونده های مهریه

پس از مطالبه مهریه، اگر مرد توانایی پرداخت یکجای آن را نداشته باشد، مفاهیم حقوقی دیگری مانند «اعسار»، «تقسیط» و «حبس» وارد میدان می شوند. درک این کلیدواژه ها برای هر دو طرف پرونده حیاتی است، چرا که سرنوشت مالی و حتی آزادی مرد را تحت تأثیر قرار می دهد.

تفکیک انواع مهریه: عندالمطالبه و عندالاستطاعه

در زمان عقد، مهریه می تواند به دو صورت «عندالمطالبه» یا «عندالاستطاعه» تعیین شود که هر کدام پیامدهای حقوقی متفاوتی دارند:

1. مهریه عندالمطالبه: این نوع مهریه، رایج ترین شکل است و به معنای آن است که زن می تواند در هر زمان که بخواهد، مهریه خود را از مرد مطالبه کند و مرد مکلف به پرداخت آن است. در این حالت، زن برای مطالبه نیازی به اثبات تمکن مالی مرد ندارد. اگر مرد از پرداخت مهریه عندالمطالبه خودداری کند، زن می تواند از طریق قانونی اقدام کرده و حتی برای ۱۱۰ سکه اول، درخواست حبس او را داشته باشد، مگر اینکه مرد دادخواست اعسار دهد.
2. مهریه عندالاستطاعه: در این نوع مهریه، پرداخت مهریه مشروط به توانایی مالی مرد است. به عبارت دیگر، زن تنها زمانی می تواند مهریه خود را مطالبه کند که ثابت شود مرد توانایی پرداخت آن را دارد. اثبات این توانایی مالی بر عهده زن است و در صورت عدم اثبات، مرد ملزم به پرداخت مهریه نخواهد بود. این نوع مهریه، کمتر رایج است و معمولاً در مواردی خاص و با توافق طرفین در سند ازدواج درج می شود. در مهریه عندالاستطاعه، اصولا امکان صدور حکم جلب برای مرد وجود ندارد، زیرا اصل بر عدم توانایی است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.

تفاوت این دو نوع مهریه، تاثیر بسزایی در فرآیند مطالبه و امکان بازداشت مرد دارد و زوجین باید در زمان عقد به این نکته توجه ویژه داشته باشند.

دادخواست اعسار: راهی برای پرداخت اقساطی مهریه

«اعسار» به معنای ناتوانی مالی فرد در پرداخت بدهی های خود است. در پرونده های مهریه، اگر مرد توانایی پرداخت یکجای مهریه را نداشته باشد، می تواند دادخواست اعسار از پرداخت مهریه را به دادگاه ارائه دهد. هدف از این دادخواست، اثبات عدم تمکن مالی برای پرداخت کل مهریه به صورت یکجا و درخواست تقسیط آن است.

مراحل ارائه دادخواست اعسار عبارتند از:

1. تنظیم و ثبت دادخواست: مرد باید دادخواستی مبنی بر اعسار از پرداخت مهریه را از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت کند.
2. مدارک لازم: معمولاً مرد باید صورت اموال، دارایی ها، شغل، میزان درآمد و تعداد افراد تحت تکفل خود را به دادگاه ارائه دهد. شهادت شهود نیز در اثبات اعسار نقش مهمی دارد.
3. رسیدگی دادگاه: دادگاه با بررسی مدارک و شواهد، از جمله تحقیقات محلی و شهادت شهود، در مورد اعسار مرد تصمیم گیری می کند.
4. تعیین اقساط: در صورت پذیرش دادخواست اعسار، دادگاه مبلغی را به عنوان پیش پرداخت (پیش قسط) و تعداد و میزان اقساط ماهانه را بر اساس توان مالی مرد تعیین می کند.

اگر مرد به حکم دادگاه برای پرداخت اقساط مهریه پایبند نباشد و مثلاً سه قسط متوالی را پرداخت نکند، زن می تواند مجدداً درخواست صدور حکم جلب او را مطرح کند.

حبس و آزادی از زندان: درک پیامدهای قانونی

حکم جلب و به تبع آن حبس مرد، یکی از جدی ترین پیامدهای عدم پرداخت مهریه (تا سقف ۱۱۰ سکه) یا عدم رعایت شرایط تقسیط است. شرایط صدور حکم جلب به شرح زیر است:

• عدم پرداخت مهریه عندالمطالبه: اگر مرد مهریه عندالمطالبه (تا ۱۱۰ سکه) را پرداخت نکند و دادخواست اعسار نیز نداده باشد یا دادخواست او رد شده باشد، زن می تواند درخواست حکم جلب او را کند.
• عدم پرداخت اقساط: اگر دادگاه حکم به تقسیط مهریه داده باشد و مرد از پرداخت اقساط تعیین شده (معمولاً سه قسط متوالی) خودداری کند، زن می تواند مجدداً برای صدور حکم جلب اقدام کند.

برای آزادی مرد از زندان، تنها راهکار قانونی، پرداخت مهریه یا اقساط معوقه آن و یا اثبات اعسار و ارائه ضمانت های لازم به دادگاه است. در برخی موارد، با توافق طرفین و یا ارائه وثیقه، امکان آزادی موقت نیز وجود دارد. این جنبه از قانون مهریه، به عنوان یک اهرم فشار بر مرد برای انجام تعهد خود و حمایت از حقوق زن تلقی می شود.

دغدغه های رایج پیرامون مهریه: پاسخ به سوالات مهم

موضوع مهریه، تنها به نحوه مطالبه و پرداخت آن محدود نمی شود؛ بلکه سوالات و نگرانی های دیگری نیز در ذهن زوجین و خانواده ها وجود دارد. در این بخش به برخی از این دغدغه های رایج پاسخ داده می شود تا تصویر کامل تری از این حق قانونی ارائه شود.

مالیات بر مهریه: وضعیت کنونی و ابهامات

یکی از مباحثی که گاهی ابهاماتی را ایجاد می کند، موضوع مالیات بر مهریه است. در نظام حقوقی و مالیاتی ایران، مهریه به عنوان یک دین و نه یک درآمد، تلقی می شود. به همین دلیل، بر اساس قوانین فعلی، مهریه مشمول مالیات نمی شود. این بدان معناست که زوجه پس از دریافت مهریه، چه به صورت نقدی و چه به صورت سکه یا سایر اموال، ملزم به پرداخت مالیات بر آن نیست. این حکم، با هدف حفظ حق زن و جلوگیری از کاهش ارزش واقعی مهریه در فرآیند مطالبه و دریافت، تعیین شده است.

با این حال، باید توجه داشت که هزینه هایی مانند «حق ثبت مهریه» که پیش تر اشاره شد، یا هزینه های دادرسی و وکالت، ممکن است در طول فرآیند مطالبه مهریه به وجود آیند که نباید آن ها را با مالیات بر مهریه اشتباه گرفت. این هزینه ها مربوط به فرآیند اجرایی و قضایی هستند و ارتباطی به مالیات بر اصل مبلغ مهریه ندارند.

مهریه و فوت زوجه: انتقال حق به وراث

اگر زوجه (زن) قبل از دریافت مهریه خود فوت کند، آیا حق مهریه او از بین می رود؟ پاسخ قاطعانه این است که خیر. مهریه، به محض وقوع عقد نکاح، بر ذمه مرد قرار می گیرد و به عنوان یک حق مالی، جزء ترکه زن محسوب می شود. بنابراین، در صورت فوت زوجه، این حق به وراث او (مانند پدر، مادر و فرزندان) منتقل می شود و آن ها می توانند مهریه را از ترکه مرد یا از خود او (اگر مهریه عندالمطالبه بوده و زن آن را مطالبه نکرده بود) مطالبه کنند.

سهم هر یک از وراث از مهریه، بر اساس قوانین ارث تعیین می شود و مرد مکلف به پرداخت آن به وراث قانونی زن متوفی خواهد بود. این موضوع نشان می دهد که مهریه، تنها یک حق شخصی برای زن نیست، بلکه ماهیت مالی آن باعث می شود در صورت فوت نیز، جزء دارایی های او به شمار رفته و به ورثه منتقل شود.

مهریه یک حق مالی است که حتی پس از فوت زن به ورثه او منتقل می شود و مشمول مالیات نیست، اما مشمول هزینه های اجرایی و قضایی است.

توصیه هایی برای تعیین مهریه: نگاهی به آینده

برای زوجین جوانی که در آستانه ازدواج قرار دارند، تعیین مهریه یکی از اولین و مهم ترین تصمیم هاست. با توجه به پیچیدگی های قانونی و اقتصادی که در سال های اخیر به وجود آمده، توجه به نکات زیر می تواند بسیار کمک کننده باشد:

1. آگاهی از قوانین: قبل از تعیین مهریه، هر دو طرف باید با قوانین جاری، به ویژه ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده و مفاهیم ۱۱۰ سکه، عندالمطالبه، و عندالاستطاعه آشنایی کامل داشته باشند.
2. واقع بینی و توان مالی: تعیین مهریه باید با در نظر گرفتن توان مالی واقعی مرد و شرایط اقتصادی جامعه صورت گیرد. مهریه های سنگین که فراتر از توان مرد است، نه تنها پشتوانه نیست، بلکه می تواند در آینده منجر به اختلافات و مشکلات جدی تری شود.
3. مشاوره حقوقی: قبل از امضای سند ازدواج، دریافت مشاوره از یک وکیل متخصص خانواده می تواند به زوجین کمک کند تا بهترین تصمیم را با توجه به شرایط خاص خود بگیرند و از تمامی حقوق و تعهدات خود آگاه شوند.
4. نوع سکه: در گذشته ابهاماتی در مورد تفاوت سکه بهار آزادی و سکه امامی وجود داشت. اکنون عموماً سکه تمام بهار آزادی مرسوم است و بهتر است نوع دقیق سکه در سند ازدواج ذکر شود تا از ابهامات احتمالی در آینده جلوگیری شود.

تعیین مهریه ای که نه آنقدر ناچیز باشد که پشتوانه محسوب نشود و نه آنقدر سنگین که خارج از توان مرد باشد، نیازمند هوشمندی و درک متقابل زوجین است. این تصمیم، نه تنها بر شروع زندگی مشترک، بلکه بر آینده و ثبات خانواده تاثیرگذار خواهد بود.

نتیجه گیری

در پایان این بررسی جامع، روشن شد که شایعات مربوط به «قانون جدید مهریه ۱۴ سکه» فاقد اعتبار قانونی است و تاکنون هیچ طرحی با این مضمون به تصویب نهایی نرسیده است. بنابراین، قانون فعلی مهریه در ایران همچنان بر مبنای سقف ۱۱۰ سکه برای ضمانت اجرای کیفری استوار است. این بدین معناست که زن می تواند برای مطالبه مهریه خود تا سقف ۱۱۰ سکه از پشتیبانی قانونی حبس مرد برخوردار شود، مگر اینکه مرد دادخواست اعسار ارائه و آن را اثبات کند. در مورد مهریه های مازاد بر ۱۱۰ سکه، مطالبه آن همچنان حق زن است، اما ضمانت اجرای کیفری وجود ندارد و وصول آن منوط به اثبات تمکن مالی مرد است.

آگاهی از تفاوت های مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه، مراحل مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت و دادگاه، و همچنین فرآیند دادخواست اعسار و پیامدهای حبس، برای تمامی افرادی که با موضوع مهریه سروکار دارند، ضروری است. مهریه به عنوان یک حق قانونی و مالی برای زن، حتی در صورت فوت او، به ورثه منتقل می شود و بر اساس قوانین فعلی مشمول مالیات نیست. با توجه به پیچیدگی های حقوقی و نوسانات اقتصادی، همواره توصیه می شود قبل از هرگونه اقدام یا تصمیم گیری در خصوص مهریه، با وکیل متخصص خانواده مشورت شود تا از حقوق قانونی خود به طور کامل آگاه شوید و بهترین مسیر را انتخاب کنید. این آگاهی و مشاوره، می تواند از بروز بسیاری از مشکلات و سردرگمی ها جلوگیری کرده و به حفظ آرامش و حقوق هر دو طرف کمک کند.