مهریه ۱۴۰۴ چند سکه است؟

مهریه در سال ۱۴۰۴ همچنان بر اساس قانون ۱۱۰ سکه بهار آزادی قابل پیگیری است و طرح کاهش ضمانت اجرای کیفری مهریه به ۱۴ سکه هنوز به تصویب نهایی نرسیده است. این موضوع به این معناست که زوجه می تواند تا ۱۱۰ سکه از ضمانت های قانونی مانند توقیف اموال و حتی حکم جلب بهره مند شود، در حالی که برای مبالغ بیش از آن، تنها توان مالی زوج ملاک پرداخت خواهد بود.

مهریه، به عنوان یکی از حقوق مالی و شرعی زن در عقد ازدواج، همواره موضوع بحث ها و پرسش های فراوانی در جامعه ایران بوده است. این حق که نشان دهنده تعهد و مسئولیت مرد در زندگی مشترک است، در طول سالیان متمادی دستخوش تغییرات قانونی و رویه های قضایی شده است. با آغاز سال جدید شمسی، یعنی سال ۱۴۰۴، دغدغه های بسیاری در میان زوجین، خانواده ها و حتی فعالان حقوقی در خصوص وضعیت جدید مهریه و قوانین حاکم بر آن ایجاد شده است. ابهاماتی نظیر شایعات پیرامون «قانون جدید مهریه ۱۴ سکه» و تأثیر آن بر روند مطالبه و پرداخت مهریه، نیاز به تبیین و شفاف سازی دقیق را بیش از پیش نمایان می سازد. در این مقاله، تلاش می شود تا با نگاهی جامع و تحلیلی، تمامی جوانب حقوقی مهریه در سال ۱۴۰۴ را مورد بررسی قرار داده و به مهم ترین پرسش ها و سوءتفاهمات رایج پاسخ های مستند و کاربردی ارائه شود.

واقعیت قانون مهریه ۱۴ سکه در سال ۱۴۰۴: ریشه ها و ابهامات

شایعات و اخبار گوناگون در فضای مجازی و گفت وگوهای روزمره، این تصور را ایجاد کرده که قانون مهریه به ۱۴ سکه کاهش یافته است. با این حال، باید به صراحت اعلام کرد که در سال ۱۴۰۴، طرح کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری مهریه از ۱۱۰ به ۱۴ سکه بهار آزادی، هنوز به تصویب نهایی مجلس شورای اسلامی نرسیده و به قانون لازم الاجرا تبدیل نشده است. بنابراین، هرگونه ادعا در خصوص اجرای این قانون جدید، فاقد وجاهت قانونی است و افراد نباید بر اساس این شنیده ها تصمیم گیری کنند.

ریشه این سوءتفاهم به پیشنهاداتی بازمی گردد که در مجلس شورای اسلامی مطرح شده بود. برخی نمایندگان و فعالان حقوقی با هدف کاهش جمعیت زندانیان مهریه و ایجاد تعادل بیشتر در حقوق زوجین، طرح هایی را برای اصلاح قانون مهریه ارائه کردند. این طرح ها که کاهش سقف ضمانت اجرای کیفری را به ۱۴ سکه پیشنهاد می دادند، در مراحل اولیه بررسی قرار گرفته و اخبار مربوط به آن ها به سرعت در جامعه منتشر شد. متأسفانه، عدم شفافیت کافی در اطلاع رسانی و عدم تفکیک بین «پیشنهاد طرح» و «قانون مصوب و لازم الاجرا»، به سردرگمی عمومی دامن زد و بسیاری از مردم تصور کردند که این تغییرات قطعی و جاری هستند.

تفاوت اساسی بین یک «پیشنهاد طرح» و «قانون مصوب و لازم الاجرا» در مراحل قانونی است. یک طرح برای تبدیل شدن به قانون، باید مراحل متعددی از جمله تصویب در کمیسیون های تخصصی، رأی گیری در صحن علنی مجلس و تأیید شورای نگهبان را طی کند. تا زمانی که تمامی این مراحل به اتمام نرسیده و قانون به صورت رسمی ابلاغ نشود، فاقد قدرت اجرایی است. در حال حاضر، قانون حاکم بر مهریه، همان ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده است که سقف ضمانت اجرای کیفری را ۱۱۰ سکه تمام بهار آزادی تعیین کرده است.

مهریه در نظام حقوقی ایران: تعاریف و انواع در سال ۱۴۰۴

مهریه، به عنوان یکی از مهم ترین آثار مالی عقد نکاح، در فقه اسلامی و قوانین مدنی ایران جایگاه ویژه ای دارد. آشنایی با تعاریف و انواع آن، به زوجین و تمامی افرادی که با موضوع مهریه در ارتباط هستند، کمک می کند تا با دیدی روشن تر به این مسئله بنگرند.

مهریه چیست؟

مهریه، مالی است که مرد در هنگام عقد ازدواج، تعهد می کند به همسرش (زوجه) بپردازد. این مال می تواند به صورت وجه نقد، سکه، طلا، اموال غیرمنقول (مانند زمین یا ملک)، یا هر چیز دیگری که ارزش مالی و مشروع داشته باشد، تعیین شود. مهریه به محض جاری شدن صیغه عقد، به ملکیت زن درمی آید و او می تواند هر زمان که بخواهد، آن را مطالبه کند. این حق، صرف نظر از ادامه یا قطع رابطه زناشویی، برای زن ثابت است و به تعبیری، دین بر ذمه مرد محسوب می شود.

انواع مهریه: عندالمطالبه و عندالاستطاعه

مهریه در قانون ایران به دو نوع اصلی تقسیم می شود که نحوه مطالبه و ضمانت اجرای آن ها با یکدیگر متفاوت است:

1. مهریه عندالمطالبه:

   این رایج ترین نوع مهریه است. در این حالت، زن به محض جاری شدن عقد، مالک مهریه می شود و می تواند هر زمان که بخواهد، حتی بدون دلیل خاص یا بدون طلاق، آن را از شوهرش مطالبه کند. مرد نیز موظف است در صورت مطالبه، مهریه را پرداخت کند. در این نوع مهریه، نیازی به اثبات تمکن مالی مرد نیست و زن می تواند برای وصول آن از طریق مراجع قانونی اقدام نماید. اگر مرد توانایی پرداخت یکجای مهریه را نداشته باشد، می تواند دادخواست اعسار تقدیم کرده و تقاضای تقسیط نماید.

2. مهریه عندالاستطاعه:

   در این نوع مهریه، پرداخت آن منوط به اثبات توانایی مالی (استطاعت) مرد توسط زن است. به این معنا که زن زمانی می تواند مهریه خود را مطالبه کند که ثابت کند مرد توانایی پرداخت آن را دارد. اثبات این استطاعت مالی بر عهده زن است و معمولاً از طریق معرفی اموال، دارایی ها یا شغل پردرآمد مرد انجام می شود. اگر زن نتواند استطاعت مالی مرد را ثابت کند، امکان وصول مهریه برای وی فراهم نخواهد بود. این نوع مهریه کمتر رایج است و در سال های اخیر با هدف کاهش مشکلات ناشی از مهریه های سنگین، مورد توجه بیشتری قرار گرفته است.

مهریه در عقد دائم و موقت

مهریه در هر دو نوع عقد دائم و موقت، از حقوق قانونی زن به شمار می رود. در عقد دائم، همان طور که شرح داده شد، مهریه می تواند عندالمطالبه یا عندالاستطاعه باشد و به محض عقد به ملکیت زن درمی آید. اما در عقد موقت (صیغه)، تعیین مهریه از شرایط صحت عقد است. اگر در عقد موقت مهریه تعیین نشود، عقد باطل است. برخلاف نفقه که در عقد موقت بر عهده مرد نیست (مگر آنکه شرط شده باشد)، مهریه در عقد موقت نیز به طور کامل به زن تعلق می گیرد و او می تواند آن را مطالبه کند.

بررسی دقیق قانون ۱۱۰ سکه بهار آزادی و ضمانت اجرای آن

با وجود شایعات پیرامون تغییر قانون مهریه به ۱۴ سکه، همچنان ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۹۱، اصلی ترین مبنای قانونی برای مطالبه و ضمانت اجرای مهریه است. این ماده قانونی، نقش کلیدی در تعیین سقف ضمانت اجرایی مهریه، به ویژه در خصوص امکان حبس مرد ایفا می کند.

ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده: سقف ۱۱۰ سکه

بر اساس ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده، «هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده (۲) قانون اجرای محکومیت های مالی است. چنانچه مهریه، بیشتر از این میزان باشد در خصوص مازاد، فقط ملائت زوج ملاک پرداخت است. رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز کماکان الزامی است.»

این ماده به وضوح بیان می کند که سقف ۱۱۰ سکه، نه به معنای محدودیت در تعیین میزان مهریه، بلکه به معنای سقف ضمانت اجرای کیفری (مانند حبس) برای مهریه است. به عبارت دیگر، زن می تواند هر مقدار سکه یا مال دیگری را به عنوان مهریه تعیین کند، اما در صورت عدم پرداخت از سوی مرد، تنها تا سقف ۱۱۰ سکه می تواند از ابزارهای اجرایی قوی تر نظیر حکم جلب و حبس استفاده کند.

سقف ۱۱۰ سکه مهریه، صرفاً برای ضمانت اجرای کیفری (حبس) مرد اعمال می شود و به معنای محدود کردن اصل حق مهریه زن نیست.

وضعیت مهریه های بیش از ۱۱۰ سکه در سال ۱۴۰۴

اگر مهریه تعیین شده بیش از ۱۱۰ سکه بهار آزادی باشد، تکلیف چیست؟ قانون در این زمینه صراحتاً اعلام کرده است که برای مازاد بر ۱۱۰ سکه، فقط ملائت زوج ملاک پرداخت است. این بدان معناست که:

• نحوه مطالبه و وصول مبالغ مازاد: زن همچنان حق مطالبه کل مهریه خود، حتی اگر بیش از ۱۱۰ سکه باشد، را دارد. اما برای وصول آن بخش که مازاد بر ۱۱۰ سکه است، باید توانایی مالی مرد را به دادگاه اثبات کند. به عبارت دیگر، دادگاه تنها در صورتی مرد را به پرداخت مازاد محکوم می کند که زن بتواند اثبات کند مرد توانایی پرداخت آن را دارد.
• نقش مَلاءَت زوج (توانایی مالی مرد): ملاءَت زوج، به معنای تمکن و توانایی مالی مرد برای پرداخت مهریه است. این توانایی می تواند شامل دارایی های نقدی، اموال غیرمنقول، حقوق و دستمزد، و هرگونه منبع درآمد دیگر باشد. زن برای اثبات این موضوع، می تواند از دادگاه درخواست استعلام از بانک ها، اداره ثبت اسناد، اداره مالیات و سایر نهادها را داشته باشد.
• عدم شمول ضمانت اجرای حبس برای مازاد بر ۱۱۰ سکه: نکته بسیار مهم این است که برای بخش مازاد مهریه (بیش از ۱۱۰ سکه)، دیگر امکان صدور حکم جلب یا حبس برای مرد وجود ندارد. اگر مرد برای این بخش از مهریه توانایی پرداخت نداشته باشد و زن هم نتواند استطاعت مالی او را ثابت کند، مرد بابت آن به زندان نخواهد افتاد. این بخش از مهریه معمولاً در صورت اثبات توانایی مرد، به صورت اقساطی تعیین می شود.

محاسبه مهریه به نرخ روز: تبصره های قانونی

ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده همچنین تأکید دارد که «رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز کماکان الزامی است.» این تبصره برای زمانی است که مهریه به صورت وجه رایج (پول نقد) تعیین شده باشد. با توجه به نرخ تورم و کاهش ارزش پول ملی، اگر مهریه به نرخ روز محاسبه نشود، حق زن تضییع خواهد شد. بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران موظف است هر ساله شاخص قیمت ها را تعیین و اعلام کند تا دادگاه ها و مراجع قانونی بتوانند مهریه وجه رایج را بر اساس نرخ روز محاسبه و حکم به پرداخت آن صادر نمایند.

نوع مهریه	توضیح	امکان حکم جلب/حبس	اثبات تمکن مالی مرد
عندالمطالبه	به محض عقد قابل مطالبه است.	تا سقف ۱۱۰ سکه بله	نیاز نیست (مگر برای تقسیط)
عندالاستطاعه	مشروط به اثبات توانایی مالی مرد است.	تا سقف ۱۱۰ سکه بله (پس از اثبات استطاعت)	بر عهده زن است.
بیش از ۱۱۰ سکه	مازاد بر ۱۱۰ سکه	خیر، فقط برای ۱۱۰ سکه اول	بر عهده زن است.

رویه های مطالبه مهریه در سال ۱۴۰۴: مسیرهای قانونی

زمانی که زن قصد مطالبه مهریه خود را دارد، می تواند از دو مسیر قانونی اصلی اقدام کند: از طریق اداره ثبت اسناد رسمی یا از طریق دادگاه خانواده. انتخاب هر یک از این مسیرها به شرایط پرونده و تشخیص زن بستگی دارد.

مطالبه مهریه از طریق اداره ثبت اسناد رسمی

این روش یکی از سریع ترین و کم هزینه ترین راه ها برای مطالبه مهریه است، البته به شرطی که سند ازدواج رسمی باشد و زن بتواند اموالی از مرد را معرفی کند. این مسیر مزایا و معایب خاص خود را دارد:

• مزایا: سرعت بالاتر نسبت به دادگاه، عدم نیاز به پرداخت هزینه دادرسی اولیه بالا، و امکان توقیف سریع اموال مرد.
• معایب: تنها زمانی کارآمد است که مرد دارای اموال مشخص و قابل توقیف باشد و سند ازدواج نیز رسمی باشد. در صورت عدم شناسایی اموال، زن ناچار به مراجعه به دادگاه خواهد بود.
• مدارک لازم و روند اجرایی: زن با در دست داشتن اصل سند ازدواج به دفترخانه ای که عقد در آن ثبت شده، یا به دایره اجرای ثبت اسناد رسمی محل اقامت خود مراجعه کرده و درخواست صدور اجرائیه مهریه را ارائه می دهد. پس از آن، اجرائیه به مرد ابلاغ می شود و او ۱۰ روز فرصت دارد تا مهریه را پرداخت کند. در صورت عدم پرداخت، زن می تواند با معرفی اموال مرد (مانند حساب های بانکی، حقوق، خودرو، ملک) درخواست توقیف آن ها را به اداره ثبت بدهد. اموال توقیف شده (به غیر از مستثنیات دین) به مزایده گذاشته شده و از محل فروش آن ها، مهریه زن پرداخت می شود.

مطالبه مهریه از طریق دادگاه خانواده

در برخی موارد، مسیر دادگاه خانواده برای مطالبه مهریه ضروری یا ترجیح داده می شود:

• چه زمانی این مسیر انتخاب می شود؟ این مسیر زمانی انتخاب می شود که سند رسمی ازدواج وجود نداشته باشد (مثلاً در عقد موقت که ثبت رسمی نشده باشد)، یا زن نتواند اموال قابل توقیفی از مرد را شناسایی کند، یا پرونده پیچیدگی های حقوقی خاصی داشته باشد. همچنین، اگر مرد دادخواست اعسار (ناتوانی در پرداخت) داده باشد، روند رسیدگی به مهریه در دادگاه ادامه پیدا می کند.
• مراحل دادخواست و رسیدگی: زن با تقدیم دادخواست مطالبه مهریه به دادگاه خانواده، روند قانونی را آغاز می کند. دادگاه با تشکیل جلسه رسیدگی، اظهارات طرفین را شنیده و مدارک ارائه شده را بررسی می کند. در این مرحله، دادگاه می تواند حکم به پرداخت مهریه صادر کند و در صورت درخواست مرد، با بررسی وضعیت مالی او، حکم تقسیط مهریه را صادر نماید.

حکم جلب و شرایط حبس بابت مهریه در ۱۴۰۴

یکی از مهم ترین دغدغه های مردان و سوالات پرتکرار در خصوص مهریه، امکان صدور حکم جلب و حبس بابت عدم پرداخت آن است. با توجه به آخرین رویه های قضایی و قوانین موجود، این موضوع در سال ۱۴۰۴ همچنان در چارچوب ماده ۲۲ قانون حمایت خانواده بررسی می شود.

آیا هنوز مرد بابت مهریه حبس می شود؟

پاسخ این سوال پیچیده تر از یک بله یا خیر ساده است. در رویه فعلی، با وجود اینکه قانون ۱۱۰ سکه برای ضمانت اجرای کیفری (حبس) همچنان پابرجاست، اما دادگاه ها و مراجع قضایی رویکردی حمایتی تر نسبت به مردان در پیش گرفته اند. هدف اصلی، کاهش جمعیت زندانیان مهریه است. به همین دلیل، صدور حکم جلب و حبس به سادگی گذشته اتفاق نمی افتد و شرایط خاصی دارد.

عموماً، مرد زمانی بابت مهریه به حبس می افتد که توانایی پرداخت مهریه (تا سقف ۱۱۰ سکه) را داشته باشد اما از پرداخت آن امتناع ورزد، و یا اینکه دادخواست اعسار از پرداخت مهریه را ارائه نکرده باشد یا دادخواست اعسار او توسط دادگاه رد شده باشد. اما در بسیاری از موارد، حتی با وجود عدم پرداخت، دادگاه ها ابتدا فرصت ارائه دادخواست اعسار و تقسیط را به مرد می دهند.

شرایط صدور حکم جلب (فقط تا ۱۱۰ سکه)

صدور حکم جلب برای مرد صرفاً برای مهریه تا سقف ۱۱۰ سکه بهار آزادی و با شرایط زیر ممکن است:

• عدم ارائه دادخواست اعسار: اگر مرد پس از مطالبه مهریه از سوی زن و ابلاغ قانونی، هیچ اقدامی برای پرداخت یا ارائه دادخواست اعسار انجام ندهد.
• عدم پذیرش دادخواست اعسار: اگر مرد دادخواست اعسار ارائه دهد، اما نتواند ناتوانی مالی خود را ثابت کند و دادگاه دادخواست او را رد کند.
• عدم پرداخت اقساط مهریه: در صورتی که دادگاه حکم تقسیط مهریه را صادر کرده باشد، اما مرد از پرداخت اقساط تعیین شده امتناع ورزد.

در چنین شرایطی و با درخواست زن، دادگاه می تواند حکم جلب مرد را صادر کند. البته، حتی پس از جلب، مرد می تواند با ارائه مجدد دادخواست اعسار یا اثبات توانایی پرداخت اقساط، از حبس رهایی یابد.

مفهوم و اهمیت دادخواست اعسار از پرداخت مهریه

دادخواست اعسار، درخواست رسمی مرد به دادگاه برای اثبات ناتوانی مالی خود در پرداخت یکجای مهریه است. این دادخواست نقش حیاتی در جلوگیری از حبس مرد دارد.

• چه کسی باید اعسار را اثبات کند؟ برخلاف بسیاری از دعاوی مالی که اثبات توانایی مالی مدیون بر عهده طلبکار است، در مورد مهریه، اثبات ناتوانی مالی (اعسار) بر عهده مرد است. مرد باید با ارائه مدارک و شهادت شهود، به دادگاه نشان دهد که دارایی کافی برای پرداخت یکجای مهریه را ندارد.
• تأثیر اعسار بر حکم حبس: در صورت اثبات اعسار، دادگاه حکم به تقسیط مهریه می دهد و مرد از حبس بابت عدم پرداخت یکجای مهریه معاف می شود.
• تقسیط مهریه: شرایط و نحوه تعیین اقساط: پس از اثبات اعسار، دادگاه با بررسی وضعیت مالی مرد، شغل، درآمد، تعداد فرزندان و سایر تعهدات مالی، میزان و تعداد اقساط مهریه را تعیین می کند. این اقساط می تواند شامل یک پیش پرداخت (مثلاً چند سکه) و سپس پرداخت ماهانه یا فصلی تعداد مشخصی سکه یا مبلغ نقدی باشد. هدف از تقسیط، ایجاد شرایطی است که مرد بتواند با حفظ کرامت انسانی و بدون تحمل حبس، دین خود را به همسرش ادا کند.

حق ثبت مهریه و هزینه های قانونی در سال ۱۴۰۴

یکی دیگر از موضوعات مهمی که در زمان مطالبه و ثبت مهریه مطرح می شود، مسئله حق ثبت مهریه یا مالیات مهریه است. این مبلغ، هزینه ای است که هنگام ثبت رسمی مهریه در دفاتر اسناد رسمی یا مراجع قضایی دریافت می شود.

تعریف حق ثبت مهریه و زمان پرداخت آن

حق ثبت مهریه، در واقع هزینه ای است که دولت برای ثبت رسمی و قانونی مهریه در سند ازدواج دریافت می کند. این مبلغ نه به عنوان مالیات بر درآمد، بلکه به عنوان نوعی هزینه اداری و ثبتی تلقی می شود. زمان پرداخت این حق، معمولاً در زمان ثبت عقد ازدواج در دفترخانه است. در صورتی که زن بخواهد مهریه خود را از طریق اجرای ثبت مطالبه کند و سند ازدواج رسمی باشد، نیز باید این هزینه را پرداخت کند تا روند اجرایی آغاز شود.

نحوه محاسبه حق ثبت (درصدی از ارزش مهریه بر اساس نرخ روز سکه)

حق ثبت مهریه بر اساس درصدی از ارزش کل مهریه محاسبه می شود. این درصد معمولاً ۲.۵ درصد از بهای مهریه است که بر اساس نرخ روز سکه در زمان ثبت سند یا مطالبه، تعیین می گردد. به عنوان مثال، اگر مهریه ۱۰۰ سکه باشد و قیمت روز هر سکه X تومان باشد، حق ثبت برابر با ۲.۵ درصد از (۱۰۰ ضربدر X) تومان خواهد بود. این محاسبه نشان می دهد که هرچه تعداد سکه ها و قیمت روز سکه بالاتر باشد، مبلغ حق ثبت نیز افزایش می یابد و این درصد به عنوان هزینه قانونی ثبت مهریه در دفاتر اسناد رسمی یا مراجع قضایی به منظور تضمین اجرای رسمی و قانونی مطالبه مهریه دریافت می شود.

میزان حق ثبت مهریه، ۲.۵ درصد از ارزش کل مهریه بر اساس نرخ روز سکه در زمان ثبت یا مطالبه است.

معافیت از حق ثبت برای مهریه های کمتر از ۱۴ سکه

طبق برخی اصلاحات و رویه های مطرح شده در سال ۱۴۰۴، اگر مهریه تا ۱۴ سکه تعیین شود، از پرداخت حق الثبت معاف خواهد بود. این موضوع با هدف تشویق به تعیین مهریه های متعارف تر و همچنین کاهش بار مالی زوجین در ابتدای زندگی مشترک مطرح شده است. این معافیت می تواند به زوج هایی با مهریه های کمتر، انگیزه ای برای کاهش هزینه های قانونی و ساده سازی روند ثبت مهریه بدهد. البته، لازم به ذکر است که همواره باید آخرین بخشنامه ها و دستورالعمل های رسمی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور را برای اطمینان از جزئیات این معافیت مورد بررسی قرار داد.

این رویکرد نشان می دهد که قانون گذار به دنبال ایجاد تسهیلاتی برای زوجین است، اما در عین حال، اصل مهریه و حقوق زن را به رسمیت می شناسد. آگاهی از این جزئیات برای همه افرادی که در آستانه ازدواج هستند یا قصد مطالبه مهریه را دارند، حیاتی است تا بتوانند با دیدی واقع بینانه و منطبق با قانون اقدام کنند.

نتیجه گیری: آگاهی حقوقی، پله ای به سوی ثبات خانوادگی

موضوع مهریه در سال ۱۴۰۴، با توجه به شایعات و اخبار ضد و نقیض، چالش ها و ابهامات بسیاری را برای افراد ایجاد کرده است. بررسی دقیق قوانین و رویه های قضایی نشان می دهد که علی رغم طرح ها و پیشنهاداتی که در مجلس شورای اسلامی مطرح شده، هنوز هیچ تغییر اساسی در قانون مهریه (به ویژه سقف ۱۱۰ سکه برای ضمانت اجرای کیفری) به تصویب نهایی نرسیده و لازم الاجرا نشده است. بنابراین، پاسخ به سوال «مهریه ۱۴۰۴ چند سکه است» این است که سقف قانونی برای مطالبه و ضمانت اجرایی مهریه، همان ۱۱۰ سکه بهار آزادی است و مازاد بر آن، مشروط به توان مالی زوج قابل وصول خواهد بود.

آگاهی از حقوق و وظایف قانونی برای هر یک از زوجین، نه تنها در زمان بروز اختلافات، بلکه در ابتدای زندگی مشترک نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. درک صحیح از مفاهیم مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه، مراحل مطالبه مهریه از طریق ثبت یا دادگاه، و شرایط مربوط به حکم جلب و اعسار، می تواند از بروز بسیاری از مشکلات و سوءتفاهمات پیشگیری کند. اهمیت مشاوره حقوقی تخصصی در تمامی این مراحل، به خصوص در مواجهه با پیچیدگی های قانونی و رویه های قضایی، هرگز نباید نادیده گرفته شود.

در نهایت، باید تاکید کرد که مهریه تنها یک حق مالی نیست، بلکه بخشی از بنیان حقوقی خانواده است که می تواند نقش مهمی در تضمین حقوق زن و ایجاد مسئولیت پذیری در مرد ایفا کند. با اطلاعات دقیق و تصمیم گیری آگاهانه، زوجین می توانند گام های مستحکم تری در مسیر زندگی مشترک بردارند و از بروز چالش های ناخواسته جلوگیری نمایند. هرچند که تغییرات قانونی ممکن است در آینده رخ دهد، اما تا آن زمان، عمل بر اساس قوانین موجود و کسب آگاهی مستمر، بهترین راهکار برای مدیریت صحیح این بخش از زندگی خانوادگی است.