واکنش فیلم ساز ارمنی به فیلم «گاو» داریوش مهرجویی

کارگاه «فیلمنامه نویسی و تولیدات مشترک» با حضور سارا نعلبندیان از کشور ارمنستان در موزه سینما برگزار شد.

به گزارش نشر روز به نقل از روابط عمومی موزه سینما، سارا نعلبندیان فیلمنامه نویس از کشور ارمنستان گفت: از نظر من فیلمنامه نویسی و فرآیند آن مسیری به سوی جهانی شدن دارد و دایم درحال تکمیل است و به واسطه جهانی بودن فرآیند نوشتن فیلمنامه ها باهم فرق دارد.
وی با بیان اینکه صحبت کردن درمقابل مخاطب ایرانی برایش بسیار لذت بخش است، افزود: سینمای ایران و روش های فیلمسازی شان را بسیار دوست دارم زیرا فیلمسازانی دارد که در جهان  به خوبی درخشیدند.
نعلبندیان ادامه داد: درحال حاضر با یک فیلمساز از کشور ازبکستان برای ساخت فیلمی درباره تامارا پطروسیان درحال همکاری مشترک هستم.
وی با بیان اینکه دو مدل اصلی برای تولید مشترک وجود دارد، بیان داشت: مدل خارجی که در آن با یک کشور دیگر همکاری می کنیم و اگر با یک کمپانی در کشور خودمان همکاری داشته باشیم درواقع تولید مشترک داخلی محسوب می شود. زمانیکه به عنوان فیلمنامه نویس با یک کمپانی کار می کنیم ممکن است کارگردان یا تهیه کننده آن کمپانی اهدافی خارج از اهداف شما داشته باشند و به عنوان فیلمنامه نویس باید به آن اهدف احترام بگذارید و درمقابل تغییرات از خود نرمش نشان دهید.
این فیلمنامه نویس ارمنی گفت: اولین مرحله در تولید مشترک تحقیق و پژوهش است که به واسطه آن فیلمنامه نویس با نقطه نظرهای کشوری که قرار است با آنها تولید مشترک داشته باشد آشنا می شود. در مرحله بعدی محل و منطقه ای است که قرار است درباره آن فیلم ساخته شود که باید یک مفهوم و دستمایه جهانی داشته باشد.
وی ادامه داد: موضوع دیگری که در تولیدات مشترک باید به آن توجه داشته باشیم پیدا کردن مختصص های محلی است؛ یعنی کسانی که رمزهای فرهنگی را برای شما قابل خوانش می کنند و آنها را تبدیل به یک داستان روایی می کنند.
نعلبندیان با بیان اینکه در میان انبوه نقطه نظرها باید بتوانید درست ترین را انتخاب کنید، گفت: شاید ایده ها و نظرهای زیادی در ذهن شما باشد، باید بتواند به صحیح ترین شکل آن را سر و سامان بدهید تا بتوانید از آنها استفاده کنید و به واسطه آن بتوانید به فرهنگ کشور مقابل احترام بگذارید.
وی ادامه داد: نکته مهم دیگری که یک فیلمنامه نویس باید به آن توجه داشته باشد مصاحبه و گفتگو است. مصاحبه با افرادی که اطلاعات آنها می تواند کمک موثر و خوبی برای شما باشد. یک هنرمند در این نوع مصاحبه ها درواقع به دنبال جمع کردن اطلاعات نیستند بلکه به دنبال عواطف و احساسات هستند. آنچه که یک فیلمنامه نویس باید به دنبال آن باشد، ناخودآگاه انسان ها است.
نعبلندیان با اشاره به اینکه فیلمسازان و هنرمندان باید زبان مشترکی داشته باشند، افزود: به عنوان فیلمنامه نویس باید با زبان مشترک بتوانیم معنا و مفهوم واقعی هدف مورد نظرمان را به دیگران منتقل کنیم و در نظر داشته باشید زمانیکه یک تهیه کننده می خواهد از یک نویسنده خارجی استفاده کند درواقع می خواهد به یک نقطه نظر مشترک برسد.
وی با بیان اینکه سینمای ایران در بهترین قله جهان قرار گرفته است، بیان داشت: بسیارعلاقه مند هستم با سینمای ایران همکاری داشته باشم و با هنرمندان و فیلمسازان ایرانی آشنا شوم و مخصوصا اینکه با اساتید دانشگاه هنر و سینما تعامل داشته باشم.
نعلبندیان با بیان اینکه 10 سال پیش با سینمای ایران آشنا شده است، افزود: آشنایی من با سینمای ایران از طریق جشنواره زردآلوی طلایی بود که فیلم های ایرانی در آن نمایش داده شد. به نظرم یکی از بهترین فیلم های ایرانی فیلم سینمایی «گاو» ساخته داریوش مهرجویی است که فیلمنامه ای بسیار قوی دارد.
وی ادامه داد: دلیل علاقه بسیار من به فیلم «گاو» ساختار بسیار قوی آن است که من را یاد ساختار کلاسیک ادبیات روسی می اندازد. که هسته مرکزی این نوع فیلم ها شاید خیلی زیاد مهم نباشد اما فیلمسازان می توانند به خوبی به آن شکل دهند تا حتی در جهان دیده شود و در مورد فیلم داریوش مهرجویی هم به همین شکل است. این فیلم درواقع قرایتی نزدیک به فلسفه اخلاق دارد.
نعلبندیان با بیان اینکه در سینمای مدرن امروز، داستان اهمیت دارد، گفت: از نظر من ساختار در یک فیلم بسیار مهم است زیرا ساختار تفاوت سینمای گیشه و هنری را نشان می دهد.
وی با بیان اینکه شروع به کارش با ساخت فیلم مستند بوده است، افزود: همانطور که می دانید در فیلم های مستند پژوهش بسیار سخت تر از فیلم های داستانی است. در مستند باید تلاش کنیم تا حقیقت را بر روی پرده طلایی به تصویر بکشیم درحالیکه در فیلم های داستانی می توانیم چیزی به آن اضافه کنیم.

پایان خبر نشر روز