پاسخ ایران به گزارش های گروسی به شورای حکام آژانس اتمی

یادداشت توضیحی جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به گزارش های مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی به شورای حکام از سوی نمایندگی دایم جمهوری اسلامی ایران نزد دفتر سازمان ملل متحد و دیگر سازمان های بین المللی مستقر در وین، منتشر شد.

به گزارش نشر روز، متن یادداشت توضیحی در خصوص گزارش های «رافایل گروسی» مدیرکل به شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره «موافقت نامه پادمانی NPT با جمهوری اسلامی ایران» و «نظارت و راستی آزمایی در جمهوری اسلامی ایران در پرتو قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد» به شرح زیر است.

الف) نظرات عمومی:
1- جمهوری اسلامی ایران همواره به طور کامل به تعهدات خود از جمله موافقت نامه پادمان جامع (CSA-INFCIRC/214) پایبند بوده و تمام تلاش خود را به کار گرفته تا آژانس بتواند به طور موثر فعالیت های راستی آزمایی خود در ایران از جمله اقدامات نظارتی و مراقبتی (C/S) در مورد مواد و فعالیت های هسته ای ایران را انجام دهد.

2- تفکیک موضوعات تقسیم شده در دو گزارش مختلف به درستی رعایت نشده است. برخی از موارد مرتبط با برجام در گزارش پادمانی NPT تکرار شده است و بالعکس، برخی از موارد مرتبط با پادمان NPT در گزارش برجامی دیده می شود. به عنوان مثال، فعالیت های راستی آزمایی و نظارتی مربوط به ساخت لوله های روتور سانتریفیوژها و بیلوز، که در چارچوب برجام تعریف شده اند، نباید تحت دستور کار موافقت نامه پادمانی NPT گزارش شوند.

3- به دنبال خروج غیرقانونی آمریکا از برجام در ماه مه 2018 و قصور اتحادیه اروپا و سه کشور اروپایی آلمان، انگلستان و فرانسه در اجرای تعهدات خود، ایران در راستای اِعمال حقوق خود وفق بندهای 26 و 36 برجام، کلیه اقدامات شفاف ساز داوطلبانه فراتر از موافقت نامه پادمان جامع خود شامل اجرای کد اصلاحی 1/3 (همانطور که در بند 65 ضمیمه I برجام مشخص شده است) را در فوریه 2021 متوقف کرد. 

4- تصمیم ایران برای توقف اجرای تعهدات خود تحت برجام کاملاً مطابق با حقوق ذاتی کشور طبق بندهای 26 و 36 برجام و در پاسخ به خروج غیرقانونی آمریکا از برجام، همراه با ناتوانی سه کشور اروپایی در پایبندی به تعهدات خود بود. این واقعیت آشکار به هیچ وجه نمی تواند مبنایی برای سه کشور اروپایی برای خودداری از اجرای تعهدات خود باشد.

5- تصمیم سه کشور اروپایی مبنی بر خودداری از اجرای تعهدات لغو تحریم های خود که در بند 20 ضمیمه پنج (V) برجام در روز انتقال (18 اکتبر 2023) مشخص شده است، اقدامی غیرقانونی و نمونه صریح دیگری از عدم اجرای قابل توجه تعهدات آنها در نقض هر دو سند برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد بود.

6- در مورد موضوع مربوط به اصطلاح «دو مکان»، باید تاکید کرد که منشا موضوع به اتهاماتی برمی گردد که در درجه اول از سوی یک طرف ثالث بد نیّت، یعنی رژیم اسراییل مطرح شده است، که تعهدی نسبت به هیچ یک از اسناد مرتبط با منع تسلیحات کشتار جمعی به ویژه معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) ندارد و مکرراً برخلاف قطعنامه های متعدد کنفرانس عمومی آژانس، از جمله به ویژه اسناد شماره 407، 1983؛ 444, 1985; 475، 1987 و 939، 1990 که هیچ کدام مورد احترام این رژیم قرار نگرفته است، موسسات هسته ای ایران که برای اهداف صلح آمیز اختصاص داده شده اند را تهدید به حمله می کند. این رژیم آنقدر گستاخ بوده که اخیراً ایران را به حمله اتمی نیز تهدید کرده است. همچنین بیانیه نتانیاهو که به صورت زنده در سراسر جهان پخش شد و در آن آمده است که «ایران باید با یک تهدید هسته ای معتبر مواجه شود» یادآوری می گردد. همچنین وزیر میراث که نیز گفت «به کارگیری بمب هسته ای یکی از گزینه های حمله علیه حماس خواهد بود».

7- متاسفانه ارزیابی های آژانس مبتنی بر اطلاعات غیرموثق و اسناد غیرمعتبر ارایه شده توسط رژیمی است که نه تنها دایماً علیه روابط ایران با آژانس توطیه می کند، بلکه مرتکب خرابکاری، حمله و تهدید به حمله علیه ایران نیز می شود که سیاست وحشیانه آن رژیم به خوبی برای جامعه بین المللی شناخته شده است.

8- ایران در پرتو همکاری بیشتر با آژانس، در سال های اخیر، اقدامات داوطلبانه را در چارچوب چند بیانیه مشترک از جمله بیانیه مشترک چهارم مارس 2023 اجرا کرد.

ب) نظرات در مورد گزارش بخش سابقه”گزارش (GOV/2024/8)

9- در بند 2 این گزارش آمده است: «ارزیابی جامع همه اطلاعات مرتبط با پادمان در دسترس آژانس برای اطمینان از اینکه هیچ نشانه ای مبنی بر انحراف مواد هسته ای اعلام شده از فعالیت های هسته ای صلح آمیز، هیچ نشانه ای از تولید یا فرآوری مواد هسته ای اعلام نشده در موسسات و مکان های اعلام شده خارج از موسسه  (LOFs) و همچنین نشانه ای از مواد و فعالیت های هسته ای اعلام نشده در یک کشور دارای توافق نامه پادمان جامع وجود ندارد، ضروری است». 

در مورد این استدلال، ملاحظات زیر لازم است مورد توجه قرار گیرد:

– ارجاع آژانس در پاورقی شماره 4  از GOV/2024/8، همانطور که در گزارش سالیانه اجرای پادمان (SIR) منعکس شده است، برای آن دسته از کشورهایی که موافقت نامه پادمان جامع (CSA) و پروتکل الحاقی (AP) را در حال اجرا دارند قابل اعمال است: «برای اطمینان از اینکه هیچ نشانه ای از مواد یا فعالیت های هسته ای اعلام نشده در کشور وجود ندارد، آژانس باید ارزیابی سازگاری برنامه هسته ای اعلام شده کشور با نتایج فعالیت های راستی آزمایی آژانس تحت موافقت نامه های پادمانی مربوطه و پروتکل های الحاقی را انجام دهد…».

– با توجه به اینکه تعهد ایران فقط محدود به موافقت نامه پادمان جامع (CSA) است، اعمال چنین رویکردی در مورد ایران جای نگرانی دارد.

10- مدیرکل در مناسبت های مختلف در گزارش خود با استفاده از الفاظی که بیانگر توضیح عینی، تخصصی و فنی نیست، بلکه رویکردی سیاسی دارد ابراز نظر کرده که باید از آن پرهیز می کرد. اشاره مدیرکل به «همکاری ناکافی»، به کلی همکاری ایران با آژانس در زمینههای مختلف از جمله در بیانیه های مشترک را نادیده گرفته است.

11- در خصوص بند 6 گزارش (GOV/2024/8)، لازم به ذکر است که جمهوری اسلامی ایران بارها و بارها تاکید کرده است که هیچ مکانی که باید تحت موافقت نامه پادمان جامع (CSA) اعلام شود وجود ندارد از جمله از طریق یادداشت های توضیحی INFCIRC/1159 مورخ 23 نوامبر 2023، INFCIRC/1131 مورخ 14 سپتامبر 2023، INFCIRC/996 مورخ 7 ژوین 2022 و INFCIRC/967 مورخ 3 دسامبر 2021. علاوه بر این، ادعای آژانس در خصوص مکان های اعلام نشده فاقد ارایه اطلاعات، اسناد و شواهد معتبر مرتبط با پادمان است. 

12- در بند 8 گزارش آمده است «…ارزیابی آژانس از فعالیت های هسته ای اعلام نشده ای که توسط ایران در «مریوان» انجام شد، بدون تغییر باقی می ماند»، همانطور که در بند 6 بالا گفته شد، ارزیابی آژانس نباید بر اساس اسناد و اطلاعات غیرقابل اعتماد و غیرمعتبر باشد. علاوه بر این، ارجاع به برخی استدلال های قبلی که در نتیجه اطلاعات بعدی تایید و منجر به حل و فصل این موضوع، همانطور که در گزارش قبلی مدیرکل (GOV/2023/26) مشخص شده است هیچ ارزش افزوده ای ندارد. با این حال، جزییات مربوطه قبلاً در بند 8 از یادداشت توضیحی INFCIRC/1094 مورخ 7 ژوین 2023 منعکس شده است.

ج) ملاحظاتی در مورد بخش مرتبط با موضوعات مهم پادمانی گزارش (GOV/2024/8)

13- در خصوص بند 9 «ورامین» موارد زیر باید درنظر گرفته شود:

– همانطور که بارها توسط جمهوری اسلامی ایران توضیح داده شده است، هیچ مکان اعلام نشده ای (که اعلام آن) طبق موافقت نامه پادمان جامع (CSA) الزامی باشد وجود نداشته است.

– ادعای وجود «کارخانه در مقیاس آزمایشی اعلام نشده که بین سال های 1999 تا 2003 مورد استفاده قرار می گرفته است» فاقد اطلاعات موثق و اسناد معتبر تایید شده، بلکه مبتنی بر اسناد جعلی و غلط ارایه شده توسط یک نهاد معلوم الحال است.

– ارجاع آژانس صرفاً به تصاویر ماهواره ای بی کیفیت برای ارزیابی اینکه «… کانتینرهای خارج شده از ورامین در نهایت به تورقوزآباد منتقل شدند…» کافی و صحیح نیست، زیرا هزاران کانتینر مشابه در سراسر کشور در حال حرکت هستند. ادعای جابجایی یک کانتینر از مکانی به مکان دیگر، نمی تواند تنها با تصاویر ماهواره ای کم کیفیت طرح و پیگیری شود.

14- در خصوص به بند 9 در مورد «تورقوز آباد»، همان طور که قبلاً توضیح داده شد، باید بر موارد زیر تاکید شود:

– ارزیابی آژانس براساس اطلاعات و شواهد معتبر نیست. تورقوز آباد در واقع یک مکان صنعتی است که شامل انواع انبارها و اماکن نگهداری مواد شوینده، مواد شیمیایی، مواد غذایی، پارچه و منسوجات، لاستیک و قطعات خودرو، لوله و اتصالات و برخی ضایعات صنعتی است. این مکان در چنین منطقه ای مناسب برای انبار مواد هسته ای نیست.

– همانطور که بارها گفته شده محل مورد نظر یک انبار ضایعات صنعتی است که جابجایی کانتینر در آن یک ضرورت لاینفک است. جابجایی کانتینرها از یک مکان صنعتی به مکان دیگر که صرفاً تنها مدرک ادعای آژانس است نمی تواند دلیل محکمی برای هر ادعایی درنظر گرفته شود. بنابراین اتهام جابجایی مواد و تجهیزات هسته ای وجاهت ندارد.

در تحقیقات مبسوط ما در زمینه سابقه فعالیت های انجام شده در این مکان، جمهوری اسلامی ایران منشا ذرات گزارش شده توسط آژانس را پیدا نکرده است. هیچ گونه فعالیت یا انبار هسته ای در این مکان وجود نداشته است. بنابراین، هیچ سرنخ فنی در مورد منشا ذرات گزارش شده یافت نشده،  با این حال، احتمال وجود چنین ذراتی از طریق خرابکاری را نمی توان منتفی دانست.

– در مورد فرض نادرست آژانس مبنی بر بیرون بردن کانتینرها به شکل دست نخورده از این مکان، اطلاعاتی که اثبات می کند فرض آژانس صحیح نیست قبلاً به آژانس ارایه شده است.

15- در مورد در بند 10 گزارش، «… ذرات مواد هسته ای شناسایی شده در ورامین و تورقوز آباد…» باید تاکید کرد که:

– استفاده از عبارت «ذرات مواد هسته ای» به جای «ذرات اورانیوم» که در گزارش (GOV/20243/8) منعکس شده است، منجر به تفسیر نادرست می شود.

– صِرف وجود چند ذره اورانیوم در یک مکان نباید به عنوان مبنایی برای نتیجه گیری آژانس درنظر گرفته شود.

16- در گزارش آژانس در بخش C.2 آمده است: «ایران در نامه مورخ 7 فوریه 2024، گزارش های حسابرسی مواد هسته ای اصلاح شده مورد نیاز را به آژانس ارایه کرد. بر اساس این گزارش ها، آژانس در UCF، ناهمخوانی در موازنه مواد هسته ای را اصلاح شده (rectified) می داند»، لازم به ذکر است که: 

– در مورد راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در آزمایشگاه جابر ابن حیان (JHL)، همانطور که در سند GOV/2015/68 مورخ 2 دسامبر 2015 منعکس شده است، «آژانس در سال 2014 این اطلاعات را مجدداً ارزیابی کرد و برآورد کرد که مقدار اورانیوم طبیعی ذی ربط در محدوده عدم قطعیت مرتبط با حسابرسی مواد هسته ای و اندازه گیری های مربوطه است».

– اورانیوم فلزی حاصل از آزمایش های تبدیل انجام شده در JHL (IRL-)، که توسط موسسه تبدیل اورانیوم، UCF (IRK-) دریافت شده است، از سال 2003 مکرراً توسط بهره بردار گزارش و توسط آژانس راستی آزمایی گردیده است، که بیانیه های 90(الف) و 90(ب) مربوطه متعاقباً هر سال به شکل رضایت بخش منعکس شده است. علاوه بر این، این مواد در طول نگهداری در موسسه JHL (IRL-) تحت اقدامات کنترلی و نظارتی مستمر C/S آژانس بوده و در زمان انتقال به UCF (IRK-) همچنان تحت نشر روز و موم بوده است. علاوه بر این، از آنجایی که هیچگونه فعالیتی بر روی این ماده نشر روز و موم شده انجام نشده است، محتویات آن مسلماً قابل تغییر نیست.

– بر اساس ارزیابی فنی بهره بردار این موسسه سنجش U-236، در پسمان محلول (روش مورد استفاده آژانس)، به دلیل مقدار زیاد عدم قطعیت مربوط به اندازه گیری U-236 و همچنین نادیده گرفتن روند فرآیند برای حل کردن پسمان موسوم به کثیف در مخازن بزرگ اقدام دقیقی نبوده و با خطای بزرگ همراه است.

– در نامه مورخ 9 اوت 2023 ایران، تاکید شده است که مغایرت مذکور در موسسه IRK به دلیل فرآیند نامنظم بازیابی اورانیوم از پسمان موسوم به «پسمان کثیف» (dirty waste) حاوی انواع عناصر ناشناخته به عنوان ناخالصی ایجاد شده، اساساً از منظر فنی، چنین تفاوت هایی در این فرآیند بازیابی قابل پیش بینی و اجتناب ناپذیر است. علاوه بر این، نباید این امر منجر به درخواست تغییر در گزارش های حسابرسی موسسه مبدا (IRL-) شود.

– با این حال، طی بحث های فنی بین آژانس و ایران در وین در 8 نوامبر 2023، ارایه ای در رابطه با حسابرسی دقیق در IRK- برای حل نمودن پسمان کثیف بر اساس شواهد فنی محکم ارایه شد که به درستی در این گزارش (یعنی GOV/2024/8) منعکس نشده است. علاوه بر این، جمهوری اسلامی ایران با انجام فعالیت های راستی آزمایی تکمیلی در UCF در آینده نزدیک به منظور حل این مشکل فنی موافقت کرد.

– فعالیت های راستی آزمایی بیشتر آژانس در این رابطه از 21 تا 22 نوامبر 2023، 03 تا 4 دسامبر 2023 و در 20 دسامبر 2023 انجام شد. در طول انجام این فعالیت های پیگیری در IRK-، بهره بردار جزییات حسابرسی را برای بازیابی پسمان کثیف اورانیوم فلزی ارایه داد.

– در نامه مورخ 7 فوریه 2024 ایران، گزارش های اصلاح شده حسابرسی مواد هسته ای مورد نیاز به آژانس ارایه شد.  گزارش های حسابرسی مواد هسته ای اصلاح شده نشان می دهد که تمام مقدار اعلام شده اورانیوم موجود در پسمان جامد، ارسال شده از JHL به UCF برای انحلال، در UCF دریافت شده است، اما مغایرت ذکر شده ناشی از فعالیت های بازیابی به دلیل ماهیت فرآیندهای تبدیل است.

– آژانس در نامه رسمی خود به ایران که موجود است تایید کرد که ناهمخوانی در میزان اورانیوم موجود در پسمان جامد ارسال شده از JHL به UCF حل و فصل شده است. با این حال، بر خلاف این نتیجه، در بند 15 GOV/2024/8 و در پاورقی 23 GOV/2024/7 از کلمه «اصلاح شده» استفاده شده است که با نامه دریافتی از آژانس در این خصوص مطابقت ندارد.

باز هم، آژانس هیچ نشانه ای در مورد تغییر از حل و فصل شده به اصلاح شده با توجه به گزارش توزیع شده قبلی (GOV/2024/7) که متعاقباً بدون اطلاع قبلی اصلاح شده است، ارایه نکرده است.

– در حالیکه حل و فصل این موضوع در بیانیه 90 (a) اعلام شده است، جمله آخر بند 38 که می گوید “این عنصر جدید مستلزم بررسی بیشتر توسط آژانس است” توجیه نداشته و قابل قبول نیست. علاوه بر این، لازم به تاکید است که در جریان گفتگوهای فنی در 29 ژانویه 2024، هر دو طرف توافق کردند که اصلاح گزارش فقط به IRK و بدون هیچ گونه اشاره ای به IRL محدود شود. بر اساس این توافق، گزارش های اصلاح شده حسابرسی IRK در اختیار آژانس قرار گرفت که متعاقباً از طریق بیانیه 90 (a) مذکور توسط آژانس تایید شد.

17- با توجه به بخش C.3 گزارش پادمانی (کد اصلاحی 3/1)، پذیرش اجرای کد اصلاحی 3/1 از جمله اقدامات شفاف ساز و اعتمادسازی بود که در بند 65 پیوست یک برجام منعکس شده است. به دنبال خروج آمریکا از برجام و عدم اجرای تعهدات اتحادیه اروپا/E3 تحت این توافق، ایران در استفاده از حقوق خود بر اساس بندهای 26 و 36 برجام، تصمیم گرفت تا تعهدات خود را صرفاً وفق موافقت نامه پادمان جامع خود انجام دهد. با این حال، با حسن نیت و در پرتو تفاهم به دست آمده با مدیرکل، ایران قبلاً اطلاعات کلی در مورد برنامه ریزی موسسات جدید را ارایه و اعلام نموده که اطلاعات پادمانی مربوطه در زمان مقتضی در اختیار آژانس قرار خواهد گرفت.

د) ملاحظات در مورد بخش بیانیه مشترک گزارش (GOV/2024/8):

18- در خصوص بند 24، ایران بارها آمادگی خود را برای انجام همکاری های متقابل بر اساس حسن نیت و بر اساس مفاد بیانیه مشترک اعلام کرده است. دو عنصر مهم بیانیه، یعنی چارچوب موافقت نامه پادمان جامع (CSA) و روش مورد توافق (modality)، باید درنظر گرفته شود. مایه تاسف است که تنها همکاری ایران تحت بیانیه مشترک در گزارش مدیرکل مورد قدردانی قرار نگرفته، بلکه این همکاری تعمداً نادیده گرفته شده است. 

19- در رابطه با بند 27 گزارش مدیرکل، باید مشخص شود که جناب آقای اسلامی هرگز همکاری را آنطور که در بیانیه مشترک مشخص شده زیر سوال نبرده است. در جلسه 25 سپتامبر 2023، جناب آقای اسلامی گفته بود با توجه به قانون مصوب مجلس شورای اسلامی: “برنامه اقدام راهبردی برای رفع تحریم ها و صیانت از منافع ملت ایران”، ایران در اعمال حقوق خود براساس بندهای 26 و 36 برجام، تنها خود را به موافقتنامه پادمان جامع متعهد می داند و اینکه نباید انتظار داشت در حالی که تحریمهای یکجانبه غیرموجه همچنان ادامه دارد، ایران به طور کامل به تعهدات خود ذیل برجام عمل کند. بنابراین، بند 27 گزارش بازتاب واقعی نشست یاد شده نیست، و احتمال سوء تفاهم نسبت به اظهارات جناب آقای اسلامی نیز وجود دارد. 

20- در مورد بندهای 29، 30 و 33 (GOV/2024/8) و همچنین بندهای 25، 26 و 31 در (GOV/2024/7) در مورد لغو انتصاب بازرسان آژانس، حقایق زیر باید درنظر گرفته شوند:

– همانطور که در ماده 9 (a) (ii) از (CSA) بین ایران و آژانس (INFCIRC/214) به صراحت مشخص شده است، ایران حق حاکمیتی خود را برای مخالفت نسبت به انتصاب بازرسان آژانس، نه تنها در زمان پیشنهاد انتصاب بلکه در هر زمان دیگری پس از انتصاب نیز برای خود محفوظ می دارد. 

– اعمال این حق به هیچ وجه مستقیم یا غیرمستقیم بر توانایی آژانس برای انجام بازرسی های خود در ایران تاثیر نمی گذارد.

– در حالی که جمهوری اسلامی ایران در دو نوبت (اکتبر 2023 و فوریه 2024) انتصاب 14 بازرس پیشنهادی جدید آژانس را پذیرفته است، اما متاسفانه این موضوع به درستی در گزارش منعکس نشده است.

– در حال حاضر کلاً تعداد 120 بازرس منتصب برای جمهوری اسلامی ایران در اختیار آژانس است. این به وضوح نشان می دهد که ایران تمایل دارد آژانس را قادر سازد تا وظایف خود را با بهره مندی از تخصص بازرسان مختلف انجام دهد. 

21- در خصوص نظر ارایه شده در بند 34، شایان ذکر است که ایران در این جلسه به صراحت چگونگی ارایه اطلاعات بیشتر و در صورت نیاز دسترسی به آژانس را مورد اشاره قرار داد، اما این بخش از اظهارنظر جناب آقای اسلامی در این گزارش نادیده گرفته شده است. 

هـ) ملاحظات در مورد بخش “خلاصه” گزارش (GOV/2024/8): 

22- جمهوری اسلامی ایران بر این عقیده است که با وجود اینکه همکاری اش با آژانس در مسیر درستی قرار دارد، ابراز تاسف در این گزارش برای چیزی که هنوز ادامه دارد، غیرضروری است. 

23- علاوه بر توضیح ارایه شده در بند 18 بالا، باید یادآوری شود که گزارش مدیرکل به طور کامل در پاورقی 33 منعکس نشده است.

آخرین بخش مهم پاورقی که نتیجه می گیرد: «آژانس در سال 2014 این اطلاعات را مورد ارزیابی مجدد قرار داد و ارزیابی کرد که مقدار اورانیوم طبیعی ذی ربط در محدوده عدم قطعیت مرتبط با حسابرسی مواد هسته ای و اندازه گیری های مربوطه است» نادیده گرفته شده است. در عوض، یک نتیجه گیری بسیار غیرمعمول که می گوید “این عنصر جدید مستلزم بررسی بیشتر توسط آژانس است” ذکر شده است.

24- ایران به طور داوطلبانه به آژانس اجازه دسترسی داد و اطلاعات و توضیحاتی در مورد این مکان ها به آژانس ارایه کرد. این در حالی بود که آژانس اسناد معتبری را در رابطه با ادعای خود درباره «مواد هسته ای اعلام نشده و فعالیت های مرتبط هسته ای» به ایران ارایه نکرد و ایران هرگز موظف نبوده است که اسناد غیرمعتبر و ساختگی را به عنوان اطلاعات مرتبط با پادمان در نظر بگیرد و به درخواست های آژانس پاسخ دهد. با این حال، متاسفانه آژانس تمامی اسناد ساختگی و اطلاعات جعلی ارایه شده توسط رژیم اسراییل را معتبر می داند. این امر باعث شده است که آژانس بر این اساس ارزیابی اشتباه نتیجه گیری و غیرقابل اعتمادی داشته باشند. 

25- در پاراگراف 42 گزارش پادمانی، مدیرکل به طور ناعادلانه به « محکومیت شدید» آنچه که «لغو ناگهانی انتصاب چند بازرس مجرب آژانس توسط ایران…» می خواند، ادامه می دهد، لازم به ذکر است که از مدیرکل انتظار می رود گزارش خود را براساس واقعیات و نه احساسات ارایه کند. بنابراین بیان «به شدت محکوم کردن» حرفه ای نیست و باید از آن اجتناب کرد. همچنین جمهوری اسلامی ایران نگرانی خود را از سیاسی شدن این موضوع که در بیانیه ها و گزارش هایی با انگیزه های سیاسی و غیرسازنده منعکس شده است و منحصراً ایران را به دلیل اعمال حقوق مشروع خود مورد انتقاد و محکومیت قرار می دهد ابراز می دارد. آژانس باید به حقوق ایران بر اساس موافقتنامه پادمان جامع CSA از جمله ماده 9 احترام کامل گذارد. هرگونه تلاش برای انکار یا نقض حقوق حاکمیتی ایران پذیرفته نخواهد شد.

26- در مورد ارجاع مدیرکل به بیانیه مشترک در (بند 43)، باید توجه داشت که بیانیه مشترک فی نفسه داوطلبانه است و تحقق مناسب آن نیازمند حسن نیت متقابل است. نباید انتظار داشت که ایران به تنهایی و بدون تلاش مفید طرف مقابل، بار تحقق (بیانیه) را بپذیرد. به علاوه انجام این اقدامات داوطلبانه مستلزم توافق در خصوص روش انجام کار (modality) است. 

27- در پاسخ به بند 44، همانطور که در مناسبت های مختلف رسماً اعلام شده، سلاح هسته ای هرگز در دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران جایی ندارد. بنابراین، هیچ گونه مبنایی برای تفسیر اظهارات فردی در اظهارات عمومی وجود ندارد. از مدیرکل انتظار نمی رود که براساس دیدگاههای فردی بیانیه پادمانی ارایه دهد که چنین نتیجه گیری به لحاظ حقوقی  و حرفه ای با موافقتنامه پادمان جامع (CSA) منطبق نیست.

و) نتیجه گیری:

28- جمهوری اسلامی ایران تاکنون همکاری کامل خود در چارچوب موافقت نامه پادمان (CSA) را به آژانس ارایه کرده است. باید مجددا تاکید شود که تمامی مواد و فعالیت های هسته ای ایران به طور کامل به آژانس اعلام شده و توسط آژانس راستی آزمایی شده است. 

29- جمهوری اسلامی ایران به حق انتظار دارد که آژانس گزارش های خود درباره فعالیت های راستی آزمایی در ایران بر اساس اصول بی طرفی، حرفه ای و به طور عینی انجام دهد.

30- باید مجدداً تاکید کرد که تمام مواد و فعالیت های هسته ای ایران به طور کامل به آژانس اعلام شده و از یک نظام راستی آزمایی بسیار قوی عبور کرده است. اگرچه جمهوری اسلامی ایران هیچ تعهدی برای پاسخگویی به سوالات آژانس بر اساس اسناد ساختگی و غیرمعتبر ندارد، با این حال، به صورت داوطلبانه و رویکردی همکارانه، ایران تمام اطلاعات لازم، اسناد پشتیبان و دسترسی های درخواستی آژانس را ارایه کرده است. 

31- جمهوری اسلامی ایران بار دیگر بر اهمیت و ارزش همکاری های ارایه شده به آژانس تاکید می کند. این همکاری سازنده نباید توسط منافع سیاسی کوته بینانه تضعیف شود. بر این اساس، آژانس موظف است در پرداختن به چنین موضوعاتی به شیوه ای مجدانه به منظور جلوگیری از تحریف تصویر بزرگتر همکاری بین ایران و آژانس، عقلانیت خود را نشان دهد.

پایان خبر نشر روز