نمونه دادخواست تقابل اجرت المثل

هنگامی که فردی در یک پرونده حقوقی، خود را در جایگاه خوانده می بیند، اما در همان دعوا، متوجه حقی برای خود در برابر خواهان می شود، ابزاری قدرتمند به نام دادخواست تقابل به یاری او می آید. اگر این حق، مطالبه اجرت المثل ایام تصرف یا استفاده از مال باشد، تنظیم دقیق یک نمونه دادخواست تقابل اجرت المثل می تواند گام مهمی در احقاق حقوق باشد و مسیر دادرسی را برای او هموار سازد.

مقدمه ای بر جهان دادخواست تقابل اجرت المثل

در پیچ و خم های دادرسی، گاه پیش می آید که فردی به عنوان خوانده در دادگاه حاضر می شود، اما در اعماق ذهن خود می داند که او نیز حقی بر گردن خواهان دارد. اینجاست که مفهوم دادخواست تقابل اهمیت می یابد، ابزاری که به خوانده اجازه می دهد تا در همان پرونده، دعوایی جدید را علیه خواهان مطرح کند. حالا تصور کنید این حق، مربوط به اجرت المثل باشد؛ یعنی بهایی که خواهان باید بابت استفاده بی اجازه از مال یا منفعت خوانده بپردازد. این ترکیب، دادخواست تقابل اجرت المثل، موضوعی است که پیچیدگی های خاص خود را دارد و نیازمند درک عمیق از قوانین و رویه های قضایی است. این راهنما برای شما نگاشته شده است تا مسیر را برای کسانی که به دنبال احقاق حق خود به این شیوه هوشمندانه هستند، روشن سازد.

وقتی کسی ناچار می شود در جایگاه خوانده از خود دفاع کند، فرصت طرح دعوای متقابل می تواند موازنه را به نفع او برگرداند. این نه تنها یک دفاع صرف، بلکه حمله ای قانونی و حساب شده است که می تواند از تعارض آرا جلوگیری کرده و به سرعت بخشیدن به روند احقاق حق کمک کند. در دنیای حقوق، این حرکت شطرنج گونه، یعنی طرح اجرت المثل به صورت متقابل، نشان دهنده یک استراتژی حقوقی کارآمد است که می تواند مسیر پرونده را به کلی دگرگون سازد و عدالت را در هر دو جبهه برقرار سازد. در این مقاله، برای شما یک نقشه راه کامل، از درک مفاهیم تا نگارش یک نمونه دادخواست تقابل اجرت المثل را فراهم می آوریم تا با اطمینان خاطر، گام در این مسیر بگذارید.

مبانی حقوقی: درک اجرت المثل و دادخواست تقابل

قبل از آنکه وارد جزئیات

نمونه دادخواست تقابل اجرت المثل

شویم، لازم است که با دو مفهوم اساسی و کلیدی اجرت المثل و دادخواست تقابل به خوبی آشنا شویم. این آشنایی، پایه های درک ما را برای استفاده مؤثر از این ابزار حقوقی تقویت می کند و به ما کمک می کند تا با نگاهی دقیق تر به ابعاد پرونده خود بنگریم.

اجرت المثل: تعاریف، شرایط و مصادیق

اجرت المثل به معنای بهای عرفی منافعی است که فردی بدون قرارداد یا اذن مالک، از مال دیگری استیفاء کرده است. در واقع، اگر کسی از مال متعلق به دیگری بهره برداری کند، اما قراردادی برای پرداخت اجاره بها بین آن ها وجود نداشته باشد، باید بر اساس ارزش عرفی، اجرت المثل آن منافع را بپردازد. این مفهوم نقش مهمی در برقراری عدالت ایفا می کند و مانع از سوءاستفاده افراد از اموال دیگران می شود. این قاعده حقوقی ریشه در انصاف و جلوگیری از غنی شدن بلاجهت افراد دارد.

تفاوت اساسی اجرت المثل با اجرت المسمی

تمایز اصلی اجرت المثل و اجرت المسمی در وجود یا عدم وجود قرارداد معتبر است. اجرت المسمی به مبلغی گفته می شود که طرفین در یک قرارداد (مثلاً اجاره نامه) بر سر آن توافق کرده اند. این مبلغ مشخص و معین است و نیاز به ارزیابی کارشناسی ندارد، زیرا توافق طرفین، فصل الخطاب است. اما اجرت المثل در غیاب چنین قراردادی مطرح می شود. وقتی قراردادی وجود ندارد یا اعتبار آن به پایان رسیده (مثلاً پس از انقضای مدت اجاره و عدم تخلیه ملک)، کارشناس رسمی دادگستری با بررسی عرف، منطقه و شرایط مشابه، میزان اجرت المثل را تعیین می کند. این تفاوت، جوهره تمایز این دو مفهوم مالی در حقوق مدنی است.

شرایط اصلی مطالبه اجرت المثل

برای اینکه دعوای مطالبه اجرت المثل مورد پذیرش قرار گیرد و فردی ملزم به پرداخت آن شود، باید شرایط حقوقی خاصی احراز گردد. این شرایط چارچوب قانونی مطالبه اجرت المثل را مشخص می کنند:

1. عدم وجود قرارداد: مهم ترین و اساسی ترین شرط، این است که هیچ قرارداد معوضی (مانند عقد اجاره) بین طرفین برای آن دوره زمانی خاص وجود نداشته باشد که بر اساس آن بهای استفاده از منافع مال تعیین شده باشد. اگر قراردادی باشد، مطالبه بر اساس اجرت المسمی صورت می گیرد.
2. تصرف یا استیفای منفعت: فردی (متصرف یا مستوفی منفعت) باید به نحوی از مال متعلق به دیگری بهره برداری کرده باشد. این بهره برداری می تواند اشکال مختلفی داشته باشد؛ از تصرف فیزیکی و سکونت در یک ملک گرفته تا استفاده از یک وسیله نقلیه، ماشین آلات صنعتی، یا حتی بهره برداری از حقوق معنوی مانند نام تجاری یا علامت انحصاری.
3. عدم اذن یا پایان اذن: تصرف یا استیفای منفعت باید بدون اجازه و اذن مالک صورت گرفته باشد. حتی اگر در ابتدا اذن وجود داشته باشد (مثلاً اجازه سکونت رایگان یا قرارداد اجاره)، پس از انقضای مدت اذن یا قرارداد و با علم به عدم رضایت مالک، ادامه تصرف نیز در حکم تصرف بدون اذن است و موجب دین اجرت المثل می شود.
4. عدم معوض بودن تصرف: در مقابل تصرف و بهره برداری از مال، هیچگونه عوض یا بهایی از سوی مستوفی منفعت به مالک پرداخت نشده باشد. اگر بهایی پرداخت شده باشد، حتی اگر کمتر از ارزش واقعی باشد، موضوع اجرت المثل به آن شکل مطرح نخواهد شد.

مصادیق اجرت المثل بسیار متنوع هستند؛ از تصرف غاصبانه در یک ملک مسکونی یا تجاری گرفته تا بهره برداری از زمین کشاورزی، استفاده از خودرو یا ماشین آلات، و حتی استیفای منفعت از یک برند یا نام تجاری، همگی می توانند تحت شمول اجرت المثل قرار گیرند. حتی زمانی که یک قرارداد (مانند بیع) به دلایلی فسخ می شود و یکی از طرفین همچنان مال را در تصرف دارد، ممکن است موظف به پرداخت اجرت المثل ایام پس از فسخ شود.

اجرت المثل، بهای عرفی بهره برداری از مال دیگری است که بدون قرارداد یا اذن مالک صورت گرفته، و در آن کارشناس رسمی دادگستری نقش کلیدی در تعیین میزان آن ایفا می کند. این قاعده برای جلوگیری از غنی شدن نامشروع طراحی شده است.

دادخواست تقابل: ابزاری هوشمندانه در دادرسی

دادخواست تقابل را می توان یک ضد حمله قانونی و هوشمندانه در دادرسی مدنی دانست. زمانی که شما به عنوان خوانده با دعوایی روبرو می شوید، این حق را دارید که در صورتی که خواسته متقابل شما با دعوای اصلی ارتباط کامل داشته باشد یا از یک منشأ واحد سرچشمه گرفته باشد، خود نیز دعوایی را علیه خواهان اصلی مطرح کنید. این ابزار نه تنها به شما امکان می دهد تا حقوق خود را در همان پرونده مطالبه کنید، بلکه از پیچیدگی و طولانی شدن دادرسی های متعدد و صدور آرای متعارض نیز جلوگیری می کند. این راهبرد، به ویژه برای کسانی که می خواهند از فرصت موجود در یک پرونده برای احقاق حق خود بهره ببرند، بسیار کارآمد است.

ارکان و شرایط قانونی دعوای تقابل

برای اینکه یک دادخواست به عنوان دعوای تقابل پذیرفته شود و دادگاه به صورت توأمان به آن رسیدگی کند، باید شرایط قانونی خاصی را دارا باشد که در مواد 141 تا 143 قانون آیین دادرسی مدنی به آن اشاره شده است. درک این شرایط برای تنظیم موفقیت آمیز نمونه دادخواست تقابل اجرت المثل ضروری است:

1. ارتباط کامل با دعوای اصلی: مهم ترین شرط، این است که دعوای تقابل یا با دعوای اصلی اتحاد منشأ داشته باشد (یعنی هر دو از یک واقعه حقوقی یا یک قرارداد نشأت گرفته باشند) و یا ارتباط کامل با آن داشته باشد. ارتباط کامل به این معنی است که رأی صادره در یکی از دعواها، در دعوای دیگر مؤثر باشد و تصمیم گیری در مورد یکی بدون در نظر گرفتن دیگری، ممکن است به بی عدالتی یا تشتت آرا منجر شود. به عنوان مثال، اگر دعوای اصلی خلع ید ملکی باشد و دعوای تقابل، مطالبه اجرت المثل همان ملک، این دو دارای ارتباط کامل هستند.
2. مهلت قانونی تقدیم: دادخواست تقابل باید تا پایان اولین جلسه دادرسی تقدیم شود. این مهلت بسیار حیاتی است. پس از این مهلت، اگرچه امکان طرح دعوا علیه خواهان اصلی وجود دارد، اما دیگر به عنوان دعوای تقابل شناخته نشده و به صورت مستقل رسیدگی می شود که می تواند منجر به تعارض آرا، افزایش هزینه ها و طولانی شدن روند دادرسی شود.
3. دادگاه صالح: دادگاه صالح برای رسیدگی به دعوای تقابل، همان دادگاهی است که به دعوای اصلی رسیدگی می کند، حتی اگر صلاحیت ذاتی یا محلی آن دادگاه برای دعوای تقابل به صورت مستقل وجود نداشته باشد. این موضوع برای جلوگیری از تشتت آرا، تسریع در دادرسی و صدور یک حکم جامع و واحد اهمیت بالایی دارد.

دادخواست تقابل با دفاع ماهوی و ایرادات شکلی تفاوت دارد. دفاع ماهوی به معنای رد کردن ادعاهای خواهان و اثبات بی حقی اوست، بدون اینکه خود خوانده متقابلاً خواسته ای از خواهان داشته باشد (مانند ادعای تهاتر یا فسخ قرارداد که به عنوان دفاع مطرح می شود). اما در دادخواست تقابل، شما یک خواسته جدید و مستقل را مطرح می کنید که دادگاه باید به آن رسیدگی و حکم صادر کند، و این خواسته می تواند به طور مستقیم بر نتیجه دعوای اصلی نیز تأثیر بگذارد.

اجرت المثل در قامت دعوای تقابل: سناریوها و نکات کلیدی

حالا که با مفاهیم پایه آشنا شدیم، وقت آن است که ببینیم چگونه اجرت المثل می تواند به شکلی هوشمندانه در قالب دادخواست تقابل مطرح شود. این بخش به شما کمک می کند تا سناریوهای رایج را تشخیص دهید و با نکات کلیدی تنظیم چنین دادخواستی آشنا شوید. درک این سناریوها و جزئیات، راهنمای شما در تدوین یک دادخواست موفق خواهد بود.

سناریوهای رایج برای طرح تقابل اجرت المثل

تصور کنید که شما درگیر یک دعوای حقوقی شده اید. در این میان، ممکن است فرصتی برای طرح دعوای متقابل با خواسته اجرت المثل برای شما پیش بیاید. این سناریوها معمولاً زمانی رخ می دهند که خواهان اصلی پرونده، خود نیز به نحوی از مال یا منفعت شما بدون مجوز بهره برداری کرده است. برخی از رایج ترین سناریوها که در آن ها امکان طرح تقابل اجرت المثل وجود دارد، عبارتند از:

1. دعوای اصلی: خلع ید یا تخلیه ملک
   فرض کنید خواهان، دعوایی با خواسته خلع ید یا تخلیه ملکی را علیه شما مطرح کرده است. در این حالت، اگر شما مدارکی در دست دارید که نشان می دهد خواهان نیز در یک دوره زمانی مشخص (مثلاً قبل از تاریخ سند انتقال، پس از فسخ یک قرارداد، یا در قسمتی از ملک که متعلق به شماست)، بدون اذن یا بدون پرداخت اجرت، از ملک یا قسمتی از آن استفاده کرده است، می توانید متقابلاً دادخواست اجرت المثل را مطرح کنید. مثلاً، خواهان مدعی مالکیت بر کل ملک است و شما را متصرف غیرمجاز می داند، در حالی که شما بخشی از ملک را مالک هستید و خواهان از همان بخش متعلق به شما بدون اجازه استفاده کرده است.
2. دعوای اصلی: اثبات مالکیت یا ابطال سند
   گاهی خواهان، دعوای اثبات مالکیت یا ابطال سند ملکی را علیه شما مطرح می کند. اگر پس از بررسی اسناد، مشخص شود که خواهان در دوره ای که شما مالک قانونی ملک بوده اید، بدون اذن از آن بهره برداری کرده یا منافع آن را استیفاء کرده است، شما می توانید اجرت المثل آن ایام را به صورت تقابل مطالبه کنید. در اینجا نیز ارتباط کامل بین دو دعوا، یعنی موضوعیت مالکیت بر همان مال، مشهود است.
3. دعوای اصلی: مطالبه خسارت یا دیون دیگر
   حتی در دعاوی که ارتباط مستقیم با ملک ندارند، اگر منشأ هر دو دعوا (اصلی و تقابل) یکی باشد، امکان طرح اجرت المثل به صورت تقابل وجود دارد. مثلاً، اگر خواهان بابت موضوعی دیگر (مانند مطالبه وجه قرارداد) از شما طلب دارد و شما در مقابل، مدعی هستید که او بابت استفاده از مال یا منافع شما (که با همان منشأ ارتباط دارد، مثلاً یک قرارداد واحد که فسخ شده و منافع پس از فسخ مطالبه می شود) بدهکار اجرت المثل است، می توانید دعوای تقابل مطرح کنید.

نکته حیاتی در تمامی این سناریوها، اثبات ارتباط کامل خواسته اجرت المثل با دعوای اصلی است. دادگاه این ارتباط را بررسی می کند. اگر این ارتباط وجود نداشته باشد، دادگاه به عنوان دعوای تقابل به آن رسیدگی نمی کند و شما باید به صورت مستقل دادخواست ارائه دهید که می تواند فرآیند دادرسی را طولانی تر و هزینه برتر سازد.

مراحل و نکات کلیدی در تنظیم دادخواست تقابل اجرت المثل

تنظیم یک نمونه دادخواست تقابل اجرت المثل نیازمند دقت و توجه به جزئیات قانونی است. خطا در هر مرحله می تواند به طولانی شدن روند دادرسی یا حتی رد دعوا منجر شود. برای اطمینان از یک دادخواست قوی و مستدل، مراحل و نکات زیر را در نظر داشته باشید و با دقت آن ها را دنبال کنید:

1. انتخاب دقیق خواسته: خواسته شما باید به وضوح مطالبه اجرت المثل ایام تصرف/استفاده غیرمجاز از سوی خواهان اصلی (که اکنون خوانده تقابل است) باشد. به طور دقیق مشخص کنید که اجرت المثل مربوط به کدام مال (منقول یا غیرمنقول) و برای چه دوره ای است. مثلاً: مطالبه اجرت المثل ایام تصرف آپارتمان مسکونی واقع در…
2. اهمیت تعیین بهای خواسته: اجرت المثل معمولاً یک خواسته مالی است. اگر میزان دقیق آن را می دانید، آن را مشخص کنید. در غیر این صورت، می توانید درخواست جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری را مطرح کنید تا کارشناس با بررسی شرایط و عرف، میزان اجرت المثل را تعیین کند. در این حالت، برای پرداخت هزینه دادرسی اولیه، می توانید بهای خواسته را به صورت تقریبی و بر اساس حداقل نصاب قانونی (مثلاً ۲۰ میلیون و یک تومان برای دعاوی مالی بیش از ۲۰ میلیون تومان) تعیین کنید و در دادخواست ذکر کنید که پس از کارشناسی، بهای خواسته تصحیح خواهد شد.
3. ذکر دقیق ایام تصرف/استفاده: مشخص کردن تاریخ دقیق شروع و پایان تصرف یا استفاده خوانده تقابل از مال شما، از اهمیت بالایی برخوردار است. این بازه زمانی، اساس محاسبه اجرت المثل خواهد بود و هرگونه ابهام در آن می تواند به تأخیر در رسیدگی منجر شود.
4. مدارک و مستندات لازم: برای اثبات حقانیت خود، باید مدارک معتبری ارائه دهید. ارائه دقیق و کامل این موارد، برای اثبات ادعای شما حیاتی است. این مدارک می توانند شامل موارد زیر باشند:
   • فتوکپی مصدق سند مالکیت شما بر مال مورد نظر (مانند سند شش دانگ، مبایعه نامه یا تقسیم نامه).
   • در صورت وجود، دادنامه کیفری مبنی بر اثبات غصب یا تصرف عدوانی از سوی خواهان اصلی. این دادنامه می تواند دلیل محکمی بر تصرف غیرمجاز باشد.
   • اظهارنامه ارسالی به خواهان اصلی در خصوص مطالبه اجرت المثل یا درخواست ترک تصرف (اگر قبلاً ارسال شده باشد).
   • استشهادیه محلی برای اثبات تصرف یا استفاده خواهان اصلی از مال شما بدون اذن یا پس از پایان اذن.
   • پرونده استنادی دعوای اصلی: حتماً شماره کلاسه و شعبه رسیدگی کننده به دعوای اصلی را ذکر کنید تا دادگاه بتواند به هر دو پرونده به صورت توأمان رسیدگی کند و ارتباط موضوعی را در نظر بگیرد.
   • درخواست تحقیق و معاینه محلی و جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری برای تعیین میزان اجرت المثل.
5. شیوه نگارش متن دادخواست: متن دادخواست باید به روشنی ارتباط بین خواسته اجرت المثل شما و دعوای اصلی را توضیح دهد. دلیل اینکه چرا این دعوا باید به صورت تقابل رسیدگی شود را بیان کنید و به صراحت به موادی از قانون مدنی (مانند مواد 328 و 337) و آیین دادرسی مدنی (مانند ماده 141) که مستند دعوای شما هستند، اشاره کنید. یک شرح مستدل و قانع کننده، شانس موفقیت شما را افزایش می دهد.

نمونه دادخواست تقابل اجرت المثل: راهنمای عملی

یکی از مهم ترین بخش های این راهنما، ارائه یک نمونه دادخواست تقابل اجرت المثل است که با جزئیات کامل و بر اساس اصول حقوقی تنظیم شده است. این نمونه می تواند به شما کمک کند تا با چارچوب کلی و نحوه نگارش این دادخواست آشنا شوید و آن را با توجه به شرایط خاص پرونده خود ویرایش کنید. به یاد داشته باشید که این یک الگو است و باید با دقت با اطلاعات پرونده شما تطبیق داده شود.

عنوان دادخواست: نقطه شروع یک دعوا

عنوان باید گویای ماهیت دعوا باشد و ارتباط آن با پرونده اصلی را نشان دهد. یک عنوان مناسب و دقیق، اولین گام در جلب توجه وکیل و قاضی رسیدگی کننده است:

نمونه دادخواست تقابل به خواسته مطالبه اجرت المثل ایام تصرف/استفاده غیرمجاز (در پاسخ به دعوای اصلی کلاسه [شماره کلاسه])

طرفین دعوا: مشخصات کامل و دقیق

در این بخش، مشخصات کامل خواهان تقابل (که همان خوانده دعوای اصلی است) و خوانده تقابل (که همان خواهان دعوای اصلی است) به دقت و با اطلاعات هویتی و آدرس کامل وارد می شود. این دقت برای ابلاغ صحیح و روند قانونی دادرسی حیاتی است و هرگونه اشتباهی می تواند منجر به تأخیر یا رد شکلی دادخواست شود.

• خواهان تقابل (خوانده دعوای اصلی): [نام و نام خانوادگی، نام پدر، کدملی، شغل، نشانی دقیق و کامل محل سکونت یا اقامتگاه قانونی]
• خوانده تقابل (خواهان دعوای اصلی): [نام و نام خانوادگی، نام پدر، کدملی، شغل، نشانی دقیق و کامل محل سکونت یا اقامتگاه قانونی]
• وکیل یا نماینده قانونی: [در صورت وجود، نام و نام خانوادگی، مشخصات دفتر و نشانی کامل]

خواسته و بهای آن: شفافیت و صراحت قانونی

خواسته باید به صورت واضح و بدون ابهام بیان شود. در مورد اجرت المثل، معمولاً درخواست جلب نظر کارشناس ضروری است، زیرا تعیین دقیق مبلغ بدون کارشناسی دشوار است. این بخش از دادخواست، انتظارات حقوقی شما را به دادگاه منتقل می کند.

خواسته و بهای آن:

«مطالبه اجرت المثل ایام تصرف/استفاده غیرمجاز خوانده تقابل (خواهان اصلی) از ملک/مال/منافع [نوع مال، مانند: یک دستگاه آپارتمان مسکونی / زمین کشاورزی / سهم الارث در ملک موروثی و نشانی دقیق و پلاک ثبتی] متعلق به خواهان تقابل، از تاریخ [دقیقاً تاریخ شروع تصرف/استفاده، مثلاً: 1402/01/01] لغایت زمان صدور و اجرای حکم قطعی، با جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری جهت تعیین میزان اجرت المثل و احتساب کلیه خسارات دادرسی شامل هزینه دادرسی، حق الوکاله وکیل (در صورت اخذ وکیل)، و هزینه کارشناسی.»

بهای خواسته:

[مثلاً: 21,000,000 ریال (مبلغی برای تعیین هزینه دادرسی اولیه، قابل تعدیل پس از کارشناسی)]

دلایل و منضمات دادخواست: ستون فقرات پرونده و ادله اثبات دعوا

این بخش شامل تمامی مدارک و مستنداتی است که ادعای شما را پشتیبانی می کنند و برای اثبات حقانیت شما حیاتی هستند. هر یک از این موارد باید به دقت تهیه و به دادخواست پیوست شوند.

1. فتوکپی مصدق سند مالکیت [نوع سند، مانند: سند شش دانگ، مبایعه نامه، تقسیم نامه یا هر مدرک مثبته مالکیت دیگر]
2. فتوکپی مصدق دادنامه کیفری شماره [شماره دادنامه] مورخ [تاریخ دادنامه] صادره از [نام مرجع صادرکننده] مبنی بر [موضوع دادنامه، مانند: تصرف عدوانی یا غصب] (در صورت وجود و مرتبط بودن با موضوع تصرف غیرمجاز)
3. فتوکپی مصدق اظهارنامه شماره [شماره اظهارنامه] مورخ [تاریخ اظهارنامه] ارسالی به خوانده تقابل (در صورتیکه قبلاً ارسال شده باشد و حاوی مطالبه اجرت المثل یا درخواست رفع تصرف باشد).
4. استشهادیه محلی [با ذکر مشخصات شهود در صورت نیاز و محتوای دقیق شهادت]
5. تصویر پرونده استنادی کلاسه [شماره کلاسه پرونده اصلی] شعبه [شماره شعبه] دادگاه [نام دادگاه] (دعوای اصلی)
6. درخواست تحقیق و معاینه محلی (برای احراز وضعیت ملک و تصرفات)
7. درخواست جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری (برای تعیین میزان اجرت المثل)

شرح دادخواست: روایت حقیقت و تبیین قانونی

اینجا جایی است که شما داستان خود را روایت می کنید؛ چگونگی ارتباط دعوای تقابل با دعوای اصلی و دلایل حقانیت شما برای دریافت اجرت المثل به صورت واضح و مستدل بیان می شود. لحن باید صمیمی و در عین حال حقوقی و دقیق باشد، به گونه ای که هم برای قاضی قانع کننده باشد و هم بیانگر تجربه شما از این وقایع باشد.

ریاست محترم دادگاه عمومی/حقوقی [نام شهرستان]

با سلام و احترام،

احتراماً به استحضار می رساند، اینجانب [نام و نام خانوادگی خواهان تقابل]، در حال حاضر خوانده دعوای اصلی کلاسه [شماره کلاسه] مطروحه توسط آقای/خانم [نام و نام خانوادگی خوانده تقابل] در آن مرجع محترم، به خواسته [موضوع خواسته اصلی، مثلاً: خلع ید یک دستگاه آپارتمان مسکونی] می باشم. لازم به ذکر است که این دعوای تقابل تا پایان اولین جلسه رسیدگی به دعوای اصلی تقدیم می شود تا امکان رسیدگی توأمان فراهم آید و این خواسته در همان جلسه نخست طرح می گردد.

با نگاهی دقیق به این پرونده و ارتباط تنگاتنگ آن با خواسته ی حاضر، روشن است که دعوای مطالبه اجرت المثل اینجانب با دعوای اصلی آقای/خانم [نام خوانده تقابل] دارای ارتباط کامل می باشد؛ چرا که هر دو دعوا در خصوص ملک واحدی به نشانی [نشانی دقیق ملک] و پلاک ثبتی [پلاک ثبتی ملک] مطرح شده اند و منشأ هر دو دعوا اختلافات بر سر حقوق مالکیت و بهره برداری از همین مال است. رسیدگی توأمان به آن ها نه تنها از تعارض احتمالی آرا جلوگیری می کند، بلکه فرآیند دادرسی را نیز تسریع می بخشد و به دادگاه اجازه می دهد تا با دیدی جامع و کامل به جوانب مختلف موضوع بنگرد.

متأسفانه، خوانده محترم تقابل (خواهان اصلی پرونده) از تاریخ [تاریخ دقیق شروع تصرف/استفاده، مثلاً: 1401/05/10] تا تاریخ [تاریخ پایان تصرف یا زمان صدور و اجرای حکم قطعی]، بدون هیچ اذن و اجازه قانونی از جانب اینجانب و بدون هیچ قرارداد معوضی، اقدام به تصرف و استیفای منفعت از [شرح دقیق مال یا منافع، مثلاً: سهم الارث اینجانب در ملک موروثی واقع در … / یک دستگاه آپارتمان مسکونی دارای پلاک ثبتی… و نشانی…] متعلق به اینجانب (خواهان تقابل) نموده است. این اقدام ایشان، بدون پرداخت هیچگونه بهایی صورت پذیرفته و موجب تضییع حقوق اینجانب شده است و در این مدت، خواهان اصلی به صورت رایگان از منافع مال بنده بهره برداری کرده است.

با عنایت به اینکه ایشان بدون مجوز قانونی و شرعی از منافع مال متعلق به اینجانب منتفع شده اند و تصرفات ایشان بدون عقد و قرارداد صورت گرفته است، لذا مطابق مواد 328 و 337 قانون مدنی که بیانگر لزوم پرداخت اجرت المثل در صورت استیفای منفعت از مال دیگری بدون قرارداد است، اینجانب مستحق دریافت اجرت المثل ایام تصرف/استفاده مذکور می باشم. این مطالبه، نه تنها یک حق قانونی است، بلکه تلاشی برای برقراری عدالت و جلوگیری از غبن و زیان ناشی از تصرفات غیرمجاز است و امیدواریم که دادگاه محترم به این حقانیت توجه کافی را مبذول دارد.

لذا، با تقدیم این دادخواست تقابل اجرت المثل و با استناد به دلایل و مدارک پیوستی و محتویات پرونده اصلی کلاسه فوق الذکر، از محضر ریاست محترم دادگاه استدعای رسیدگی و صدور حکم بر محکومیت خوانده تقابل به پرداخت اجرت المثل ایام تصرف/استفاده از تاریخ [تاریخ شروع] تا زمان اجرای حکم قطعی، با جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری و همچنین پرداخت کلیه خسارات دادرسی (شامل هزینه دادرسی، حق الوکاله وکیل و هزینه کارشناسی) مورد استدعاست.

با تشکر و تجدید احترام،

[نام و نام خانوادگی خواهان تقابل یا وکیل وی]

جمع بندی: رهیافتی هوشمندانه در دادرسی

همانطور که در این مسیر حقوقی همراه بودیم، درک کردیم که دادخواست تقابل اجرت المثل، نه تنها یک دفاع صرف، بلکه یک ابزار قدرتمند و هوشمندانه برای احقاق حق در نظام دادرسی است. این رویکرد، به شما اجازه می دهد تا در دل یک دعوای حقوقی که علیه تان مطرح شده، خواسته متقابل خود را نیز مطرح کرده و از تعارض آرا و طولانی شدن روند قضایی جلوگیری کنید. این گام، نشان دهنده یک تفکر حقوقی پیشرو و استراتژیک است که می تواند سرنوشت یک پرونده را به کلی دگرگون سازد و عدالت را در هر دو جبهه برقرار نماید.

دقت در تنظیم نمونه دادخواست تقابل اجرت المثل، رعایت مهلت های قانونی (به خصوص مهلت تقدیم دادخواست تا پایان اولین جلسه دادرسی)، و ارائه مستندات محکم، همگی نقش بسزایی در موفقیت این دعوا دارند. از انتخاب دقیق خواسته و تعیین بهای آن تا شرح منسجم و مستدل دعوا، هر جزئیات می تواند تعیین کننده باشد. این سفر پیچیده، اما با نقشه راهی جامع و گام به گام، قابل پیمودن است. به یاد داشته باشید که در مسائل حقوقی، هر گام باید با آگاهی و اطمینان برداشته شود و گاه یک تصمیم به موقع می تواند شما را از چالش های بزرگتری نجات دهد و مسیر رسیدن به حق را هموار کند.

در نهایت، برای اطمینان از صحت و کارآمدی دادخواست و طی کردن مسیر دادرسی با کمترین دغدغه، توصیه اکید می شود که پیش از هرگونه اقدام، از مشاوره و راهنمایی وکلای مجرب و متخصص در این زمینه بهره مند شوید. یک وکیل آگاه می تواند با بررسی دقیق شرایط پرونده شما، بهترین استراتژی را پیشنهاد دهد و شما را در رسیدن به نتیجه مطلوب یاری رساند. این همکاری، ضامن آرامش خاطر شما در این فرآیند خواهد بود و اطمینان می دهد که هیچ جزئیاتی از قلم نمی افتد و حقوق شما به بهترین شکل ممکن پیگیری می شود.

همراهی با یک وکیل متخصص، نه تنها ضامن صحت دادخواست شماست، بلکه می تواند آرامش خاطر شما را در پیچیدگی های دادرسی تضمین کند و راه را برای احقاق حق هموار سازد.