عاشق سینما بود ولی برای رسیدن به آن باید راهی طولانی می پیمود اما هرگز فکرش را نمی کرد زمانی که جوانی 20 ساله بود و به عنوان منتقد در نشریات سینمایی به دور از خانه و در شهر غریب همزمان درس می خواند و نقد سینما می نوشت، چند دهه بعد به یکی از نام آشناترین و سرشناس ترین فیلمسازان سینمای ایران بدل شود.
به گزارش نشر روز، وطن امروز نوشت: یک روز صبح دلش را به دریا می زند و عطای کار کردن در کارخانه ذوب آهن را به لقایش می بخشد و راهی تهران می شود تا به آنچه از بچگی آرزویش را داشت برسد… کیومرث پوراحمد عاشق سینما بود ولی برای رسیدن به آن باید راهی طولانی می پیمود اما هرگز فکرش را نمی کرد زمانی که جوانی 20 ساله بود و به عنوان منتقد در نشریات سینمایی به دور از خانه و در شهر غریب همزمان درس می خواند و نقد سینما می نوشت، چند دهه بعد به یکی از نام آشناترین و سرشناس ترین فیلمسازان سینمای ایران بدل شود.
قطعا در 5 دهه فیلمسازی باید دهه 70 را دهه پوراحمد نامید؛ سال هایی که کیومرث پوراحمد بهترین و مهم ترین آثارش را در آن برهه ساخت اما این قدرت و شهرت به پیشینه او در دهه 60 بازمی گردد. او که فارغ التحصیل کارگردانی سینما بود، کار خودش را اوایل 30 سالگی با دستیاری کارگردانی و بعد فیلمنامه نویسی شروع کرد. او با چند تجربه متفاوت پا به دهه 60 گذاشت، تجربه هایی مانند فیلم «تاتوره» که به موضوع کاپیتولاسیون در زمان پهلوی می پرداخت. اواسط دهه 60 زمانی برای پیشرفت او در فیلمسازی بود که پس از مدتی به امضای او بدل شد؛ فیلم هایی نوجوان محور با دنیایی که شبیه فیلم های آن سال ها نبود و رگه هایی از تلخی و تاریکی را به همراه داشت. نخستین فیلم او با همان نگاه به نام «بی بی چلچله» در سال 1363 ساخته شد؛ فیلمی که در آن نوجوانی از ناپدری خود آزار می بیند و با درختی درد دل می کند. پوراحمد این نگاه را در فیلم «آلبوم تمبر» در سال 65 هم حفظ کرد؛ 2 پسر که علاقه مند جمع آوری تمبرهای اداره پست می شوند و داستان هایی احساسی و غم انگیز برای شان پیش می آید.
این نوع نگاه در آثار بعدی پوراحمد یعنی «گاویار» و «شکار خاموش» هم ادامه یافت تا اینکه دهه 70 فرارسید. حالا او آنقدر بر دنیایی که همیشه در فیلمسازی به آن علاقه مند بود مسلط شده بود که هوشنگ مرادی کرمانی را راضی کرد کتابش را به سریال تبدیل کند. «قصه های مجید» به یکی از ماندگارترین سریال های تلویزیون بدل شد؛ مجموعه ای که همچنان در امتداد نگاه خاص پوراحمد باعث شد حتی یکی از شادترین رمان های مرادی کرمانی را در عین آمیختگی با نوعی غم به ماندگارترین سریال ها در دهه 70 بدل کند؛ مجموعه ای که آنقدر برای پوراحمد خوش یمن بود که تصمیم گرفت پس از اتمام سریال 4 فیلم سینمایی هم بر اساس قصه های کتاب بسازد؛ «شرم»، «صبح روز بعد»، «نان و شعر» و «سفرنامه شیراز». 2 فیلم اول بسیار دیده شدند و حتی در جشنواره فجر مورد تحسین و تقدیر قرار گرفتند، اما 2 فیلم دوم به اندازه قبلی ها دیده نشدند.
پایان خبر نشر روز
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "قصه های کیو – نشر روز" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "قصه های کیو – نشر روز"، کلیک کنید.