اگر پسری پدر را بکشد حکمش چیست؟

در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران، چنانچه پسری پدر خود را به صورت عمد به قتل برساند، حکم اولیه و اصلی او قصاص نفس خواهد بود. این مجازات، که از شدیدترین احکام قضایی به شمار می رود، با درخواست اولیای دم مقتول (به جز خود قاتل) اجرا می شود و نشان دهنده اهمیت و جایگاه والای والدین در شرع و قانون است. این حکم تفاوت اساسی با قتل فرزند توسط پدر دارد و به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست.

قتل، چه در محیط خانواده رخ دهد و چه در جامعه، جرمی است که همواره با واکنش شدید قانون و جامعه همراه بوده است. وقتی پای روابط خانوادگی به میان می آید، ابعاد این تراژدی عمیق تر و پیچیده تر می شود. قتل پدر توسط فرزند، نه تنها یک عمل مجرمانه، بلکه نقض آشکار بنیادی ترین اصول اخلاقی و اجتماعی است که پیامدهای حقوقی و روانی گسترده ای را به دنبال دارد. درک عمیق از مجازات ها، مستندات قانونی و تفاوت های این جرم با سایر قتل های خانوادگی، برای افرادی که به نوعی با این موضوع درگیر هستند یا صرفاً به دنبال آگاهی حقوقی اند، حیاتی به نظر می رسد.

جایگاه قتل پدر توسط فرزند در نظام حقوقی ایران

یکی از جدی ترین جرایم در قانون مجازات اسلامی، قتل است که حیات انسان را هدف قرار می دهد. در میان انواع قتل، ارتکاب قتل در روابط خانوادگی، به ویژه قتل پدر توسط فرزند، دارای جایگاه ویژه ای است. این عمل، از منظر فقهی و حقوقی، به شدت مذموم و جرم انگاری شده است. قانون گذار ایرانی در این زمینه، رویکردی متفاوت نسبت به قتل فرزند توسط پدر اتخاذ کرده است، که این تفاوت، ریشه در اصول فقهی و احترام به جایگاه پدر دارد.

از همان آغاز بررسی پرونده، حساسیت موضوع آشکار می شود. مقامات قضایی با نهایت دقت به تمامی جوانب واقعه می نگرند تا نوع قتل و قصد قاتل به درستی مشخص شود. این جرم، به دلیل نقض حرمت و جایگاه والدین، نه تنها مجازات های سنگینی را در پی دارد، بلکه تبعات اجتماعی و روانی عمیقی را نیز برای بازماندگان و جامعه به همراه می آورد. قانون در این مورد، به وضوح نشان می دهد که هیچ گونه اغماضی در قبال تعرض به حیات و کرامت والدین وجود نخواهد داشت و مرتکب را با تمام قوای خود مجازات می کند. این رویکرد سخت گیرانه، هم بازدارنده است و هم پاسخی به احساسات عمومی جامعه که هرگونه تعدی به والدین را شدیداً محکوم می کند.

انواع قتل و مجازات آن در مورد قتل پدر توسط فرزند

برای درک کامل مجازات قتل پدر توسط فرزند، لازم است ابتدا انواع قتل را بر اساس قانون مجازات اسلامی بشناسیم، چرا که هر یک از این دسته بندی ها، مجازات های متفاوتی را در پی دارند. این دسته بندی شامل قتل عمد، قتل شبه عمد و قتل خطای محض می شود که در ادامه به تفصیل به آن ها پرداخته می شود.

قتل عمد پدر توسط پسر

قتل عمد به جرمی اطلاق می شود که در آن، فرد قاتل با قصد سلب حیات یا با انجام فعلی که نوعاً کشنده است و از آن قصد نتیجه سلب حیات را دارد، اقدام به کشتن دیگری کند. در مورد قتل عمد پدر توسط پسر، قانون مجازات اسلامی ایران رویکردی بسیار سخت گیرانه دارد و آن را با شدیدترین مجازات ممکن، یعنی قصاص نفس، پاسخ می دهد.

وقوع قتل عمد پدر توسط پسر، اوج تراژدی در روابط خانوادگی است. در چنین شرایطی، قانون به صراحت، مجازات قصاص نفس را برای فرزند قاتل پیش بینی کرده است. قصاص نفس به معنای مجازاتی مشابه با جنایت ارتکابی است، یعنی قاتل نیز به همان روش جان خود را از دست می دهد. این حکم، برخلاف آنچه در مورد قتل فرزند توسط پدر یا جد پدری وجود دارد، هیچ گونه تخفیفی برای فرزند قائل نمی شود. در اینجا، حق اولیای دم (وارثان مقتول به جز خود قاتل) مطرح می شود که می توانند قصاص را درخواست کنند، از آن گذشت نمایند، یا با مصالحه، دیه کامل را از قاتل دریافت کنند.

در صورت گذشت اولیای دم از قصاص یا عدم امکان اجرای قصاص به دلایلی، فرزند قاتل همچنان از مجازات رها نخواهد شد. قانون گذار برای اخلال در نظم عمومی و جلوگیری از تجری دیگران در ارتکاب چنین جرایمی، مجازات حبس تعزیری را نیز پیش بینی کرده است. بر اساس ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات)، در این موارد، قاتل به سه تا ده سال حبس تعزیری محکوم می شود. این بخش از قانون، تأکید بر حفظ امنیت و آرامش جامعه دارد و نشان می دهد که حتی با رضایت اولیای دم، جنبه عمومی جرم همچنان مورد توجه قرار می گیرد. عوامل موثر بر مجازات، مانند جنون (در صورتی که به اثبات برسد و در زمان ارتکاب جرم وجود داشته باشد) یا دفاع مشروع (که در این نوع قتل بسیار نادر است و اثبات آن شرایط سختی دارد)، می توانند در روند پرونده تأثیرگذار باشند، اما هر یک نیازمند بررسی دقیق و ارائه ادله کافی در دادگاه است.

نوع قتل	قصد و شرایط	مجازات اصلی	موارد خاص (در صورت عدم قصاص)
قتل عمد	قصد سلب حیات یا فعل نوعاً کشنده با قصد نتیجه	قصاص نفس	حبس تعزیری (۳ تا ۱۰ سال) در صورت گذشت اولیای دم یا عدم امکان قصاص
قتل شبه عمد	قصد فعل بدون قصد نتیجه مرگ، تقصیر و بی احتیاطی	پرداخت دیه کامل	—
قتل خطای محض	عدم قصد فعل و نتیجه مرگ	پرداخت دیه کامل (توسط عاقله یا خود قاتل)	—

قتل شبه عمد پدر توسط پسر

قتل شبه عمد زمانی اتفاق می افتد که فرزند قصد کشتن پدر را نداشته باشد، اما با انجام فعلی که ذاتاً کشنده نیست، باعث مرگ او شود. این وضعیت ممکن است شامل مواردی باشد که فرزند قصد صدمه زدن دارد اما نتیجه ای فراتر از قصد او (مرگ) حاصل می شود، یا در اثر بی احتیاطی و بی مبالاتی او، پدر جان خود را از دست می دهد. به عنوان مثال، اگر پسری با چوب دستی که معمولاً کشنده نیست، پدر را بزند و به طور غیرمنتظره ای پدر فوت کند، این جرم می تواند به عنوان قتل شبه عمد تلقی شود.

در این نوع قتل، مجازات اصلی قصاص نیست. فرزند قاتل مکلف به پرداخت دیه کامل به اولیای دم پدر می شود. دیه، جبران خسارت مالی ناشی از مرگ است و مبلغ آن سالانه توسط قوه قضائیه تعیین می شود. در این موارد، دادگاه با بررسی دقیق شواهد و مدارک، تشخیص می دهد که آیا شرایط قتل شبه عمد محقق شده است یا خیر و بر اساس آن حکم صادر می کند. اهمیت دقت در تشخیص نوع قتل در این مرحله بسیار بالاست، چرا که مجازات آن کاملاً متفاوت از قتل عمد است و بار سنگین تری را بر دوش قاتل می گذارد.

قتل خطای محض پدر توسط پسر

قتل خطای محض، از سایر انواع قتل متفاوت است؛ در این حالت، نه قاتل قصد کشتن مقتول را دارد و نه قصد انجام فعلی را دارد که منجر به مرگ شود. به عبارت دیگر، مرگ پدر کاملاً به صورت غیر عمد و ناشی از یک اشتباه یا حادثه پیش بینی نشده رخ می دهد. تصور کنید پسری در حال بازی با اسلحه شکاری است و ناگهان تیری در می رود و به پدرش اصابت می کند که در گوشه ای ایستاده است، بدون آنکه پسر قصد شلیک یا هدف قرار دادن پدر را داشته باشد.

در قتل خطای محض، مجازات اصلی نیز پرداخت دیه کامل به اولیای دم است. با این حال، تفاوت عمده ای در اینجا وجود دارد و آن هم مسئولیت پرداخت دیه است. در برخی موارد قتل خطای محض، مسئولیت پرداخت دیه بر عهده «عاقله» (خویشاوندان ذکور نسبی پدری، شامل پدر، اجداد پدری و برادران قاتل) قرار می گیرد، مگر اینکه قاتل خودش متمکن باشد و توانایی پرداخت دیه را داشته باشد. این رویکرد قانونی، به دلیل ماهیت کاملاً غیر عمدی جرم و حمایت از قاتل در شرایطی که هیچ قصدی برای وقوع جرم نداشته است، در نظر گرفته شده است. رسیدگی به این پرونده ها نیازمند بررسی دقیق صحنه جرم و اظهارات شاهدان است تا اطمینان حاصل شود که هیچ گونه قصد یا تقصیری در وقوع حادثه دخیل نبوده است.

قتل پدر توسط پسر، اگر از نوع عمد باشد، مجازات قصاص نفس را در پی دارد که از شدیدترین احکام قضایی به شمار می رود و تفاوت اساسی با قتل فرزند توسط پدر دارد.

مواد قانونی کلیدی و تحلیل آن ها در پرونده قتل پدر توسط فرزند

در بررسی حقوقی قتل پدر توسط فرزند، چندین ماده از قانون مجازات اسلامی و قانون مدنی نقش اساسی دارند که هر یک بخشی از ابعاد این جرم و مجازات آن را روشن می کنند. آشنایی با این مواد قانونی به درک عمیق تر چرایی و چگونگی احکام صادر شده کمک شایانی می کند.

ماده ۳۸۱ قانون مجازات اسلامی: مبنای قصاص

ماده ۳۸۱ قانون مجازات اسلامی به صراحت بیان می دارد: در صورتی که شخصی به عمد دیگری را به قتل برساند، اولیای دم حق قصاص دارند. این ماده، سنگ بنای مجازات قصاص نفس در قتل عمد است. در مورد قتل عمد پدر توسط پسر نیز، این ماده به طور کامل اعمال می شود. به این معنا که اگر تمامی شرایط تحقق قتل عمد اثبات شود، اولیای دم (که شامل مادر، خواهران و برادران و سایر وراث مقتول به جز خود فرزند قاتل می شوند) حق دارند خواستار قصاص فرزند قاتل شوند.

تفسیر این ماده در پرونده قتل پدر به دست فرزند، اهمیت فراوانی دارد. زیرا، برخلاف برخی استثنائات در روابط خانوادگی (مانند قتل فرزند توسط پدر)، در این مورد هیچ گونه معافیتی از قصاص برای فرزند قاتل وجود ندارد. این خود نشان از تاکید قانون گذار بر حفظ جان و حرمت والدین است و یک پیام روشن به جامعه می فرسد که جایگاه پدر از هرگونه تعرض عمدی مصون است.

ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات): حبس در صورت عدم قصاص

ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) یک جنبه حیاتی از مجازات را در مواردی که قصاص اجرا نمی شود، پوشش می دهد. این ماده مقرر می دارد: هرکس مرتکب قتل عمد شود و شاکی نداشته یا شاکی داشته ولی از قصاص گذشت کرده باشد و یا به هر علت قصاص نشود، در صورتی که اقدام وی موجب اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری مرتکب یا دیگران گردد، دادگاه مرتکب را به حبس از سه تا ده سال محکوم می نماید.

این ماده نشان می دهد که حتی اگر اولیای دم از حق قصاص خود گذشت کنند یا قصاص به هر دلیلی اجرا نشود (مثلاً به دلیل صلح بر دیه)، دولت و جامعه همچنان حق دارند برای حفظ نظم عمومی و جلوگیری از ترویج جرم، مجازاتی برای قاتل در نظر بگیرند. در پرونده قتل پدر توسط پسر نیز، در صورت بخشش یا صلح بر دیه، دادگاه می تواند به استناد این ماده، فرزند قاتل را به حبس تعزیری محکوم کند. این مجازات تعزیری، جدا از مجازات اصلی قصاص، به دلیل اهمیت اجتماعی جرم و تأثیر آن بر امنیت روانی جامعه اعمال می شود و نشان دهنده این است که هیچ جرمی، خصوصاً قتل عمد، بدون پاسخ باقی نمی ماند.

ماده ۸۸۰ قانون مدنی: محرومیت از ارث

جنبه دیگری از پیامدهای حقوقی قتل پدر توسط فرزند، محرومیت از ارث است که در قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران به آن اشاره شده است. ماده ۸۸۰ قانون مدنی بیان می کند: قتل از موانع ارث است. این بدان معناست که فردی که مورث خود را به قتل عمد برساند، از ارث او محروم می شود.

در این مورد خاص، پسری که پدر خود را به عمد به قتل می رساند، از تمامی اموال و دارایی های پدر که قرار بود به او به ارث برسد، محروم خواهد شد. این حکم، یک مجازات مالی و حقوقی مضاعف برای قاتل است و با هدف بازدارندگی از چنین اعمالی و همچنین عدالت در توزیع ارث پس از یک جنایت فجیع وضع شده است. محرومیت از ارث، خود یک ضربه مالی و اجتماعی بزرگ برای فرزند قاتل محسوب می شود و بخش دیگری از تبعات سنگین این جرم را نمایان می سازد.

تفاوت های کلیدی: قتل فرزند توسط پدر در مقابل قتل پدر توسط فرزند

یکی از مهم ترین نکات در حقوق کیفری ایران، تفاوت آشکار در مجازات قتل فرزند توسط پدر و قتل پدر توسط فرزند است. این تفاوت، ریشه در فقه اسلامی دارد و در مواد قانونی متعددی منعکس شده است. درک این تمایز، کلید فهم جامع این پرونده های حساس است.

بر اساس ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی (مصوب ۱۳۷۰) و ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی، اگر پدری فرزند خود را به قتل برساند، از قصاص معاف است. در این حالت، پدر قاتل به پرداخت دیه به ورثه مقتول (به جز خودش) و مجازات حبس تعزیری (مطابق ماده ۶۱۲ ق.م.ا.) محکوم می شود. این استثنا، ناشی از جایگاه ولایت و پدری در شرع است که پدر را «ولی دم» فرزند خود می داند و به دلیل آنکه قصاص بر ولی دم ثابت نمی شود، از این مجازات معاف می گردد.

اما این معافیت به هیچ وجه شامل حال فرزند قاتل پدر نمی شود. در مواردی که پسری پدر خود را به قتل می رساند، همانطور که قبلاً گفته شد، مجازات قصاص نفس در انتظار اوست. این تفاوت، بر مبنای احترام عمیق به مقام و جایگاه پدر و مادر در فقه و قانون است که هرگونه تعرض عمدی به آن ها را با شدیدترین مجازات پاسخ می دهد. این تفاوت در مجازات، نشان دهنده آن است که روابط خانوادگی از یک طرف می تواند منبع حمایت و از طرف دیگر در صورت نقض حرمت، مجازات های بی سابقه ای را به همراه داشته باشد.

جرم	قاتل	مقتول	مجازات اصلی	ماده قانونی مرتبط	توضیحات
قتل فرزند توسط پدر	پدر (یا جد پدری)	فرزند	عدم قصاص، پرداخت دیه کامل و حبس تعزیری	ماده ۲۲۰ و ۳۰۱ ق.م.ا.	پدر ولی دم محسوب می شود و قصاص نمی گردد.
قتل پدر توسط فرزند	فرزند (پسر یا دختر)	پدر	قصاص نفس (در قتل عمد)	ماده ۳۸۱ ق.م.ا.	فرزند ولی دم محسوب نمی شود و قصاص می گردد.

پیامدهای حقوقی و اجتماعی قتل پدر توسط فرزند

قتل پدر توسط فرزند، فراتر از مجازات های قانونی، پیامدهای عمیق و گسترده ای در ابعاد حقوقی و اجتماعی دارد که می تواند زندگی فردی و جمعی را تحت الشعاع قرار دهد. این پیامدها، نه تنها قاتل را در بر می گیرد، بلکه دامنه آن به خانواده، جامعه و حتی نسل های بعدی نیز کشیده می شود و تجربه ای دردناک و ماندگار را رقم می زند.

از منظر حقوقی، علاوه بر قصاص نفس یا دیه و حبس تعزیری، یکی از مهم ترین پیامدها همان طور که در ماده ۸۸۰ قانون مدنی بیان شد، محرومیت از ارث است. فرزند قاتل، هرچند که از نظر نسبی وارث قانونی محسوب می شود، اما به دلیل ارتکاب این جنایت بزرگ، از تمامی حقوق خود در تقسیم اموال پدر محروم می گردد. این محرومیت، جدای از مجازات کیفری، یک تنبیه مالی و اخلاقی جدی است که قاتل را از هرگونه نفع مادی از پدر مقتول بازمی دارد. در صورت عدم وجود وراث دیگر، سهم الارث قاتل به بیت المال تعلق می گیرد و هیچ منفعت دیگری به او نمی رسد.

اما ابعاد اجتماعی و روانی این جرم، شاید به مراتب سنگین تر از مجازات های حقوقی باشد. ارتکاب چنین عملی، لکه ننگی بر دامن خانواده بر جای می گذارد که ممکن است سال ها یا حتی دهه ها پاک نشود. انعکاس اجتماعی و روانی جرم، به شکل انزجار عمومی، طرد شدن از سوی جامعه، و ایجاد حس ناامنی و بی اعتمادی در محیط اطراف نمود پیدا می کند. خانواده مقتول و حتی خانواده خود قاتل (به خصوص در مواردی که سایر اعضا بی گناه هستند)، با داغ ننگ و شرمساری مواجه می شوند. این اتفاق می تواند به از هم پاشیدگی کامل بنیان خانواده و آسیب های روانی جبران ناپذیر برای سایر فرزندان و بستگان منجر شود. تبعات روحی و روانی برای خود قاتل نیز، حتی اگر از مجازات قصاص رهایی یابد، بسیار عمیق است و می تواند منجر به عذاب وجدان، افسردگی و انزوای دائمی شود. جامعه نیز در مواجهه با چنین رخدادهایی، با شوک و نگرانی مواجه می شود که لزوم تقویت بنیان های اخلاقی و فرهنگی را بیش از پیش نمایان می سازد.

یکی از تلخ ترین جنبه های این فاجعه، تأثیر آن بر کودکان و نوجوانانی است که ممکن است به طور مستقیم یا غیرمستقیم شاهد یا قربانی تبعات این جرم باشند. خشونت خانگی و در نهایت قتل، زنجیره ای از آسیب های روانی را به وجود می آورد که می تواند تا نسل ها ادامه یابد و به سلامت روان جامعه لطمه بزند. از این رو، هر پرونده قتل پدر توسط فرزند، نه تنها یک مسئله حقوقی، بلکه یک معضل اجتماعی پیچیده است که نیاز به بررسی و توجه جامع دارد.

نقش وکیل متخصص در پرونده های قتل خانوادگی

پرونده های قتل خانوادگی، به ویژه قتل پدر توسط فرزند، از پیچیده ترین و حساس ترین موارد در نظام قضایی هستند. این پرونده ها نه تنها ابعاد حقوقی وسیعی دارند، بلکه با چالش های عمیق عاطفی، اجتماعی و روانی همراه هستند. در چنین شرایطی، حضور وکیل متخصص کیفری، نه تنها یک مزیت، بلکه یک ضرورت حیاتی به شمار می رود که می تواند مسیر پرونده را به طور چشمگیری تغییر دهد و به اجرای عدالت کمک کند.

وکیل متخصص در وهله اول با کمک به تعیین نوع قتل نقش خود را ایفا می کند. همان طور که پیش تر ذکر شد، تشخیص عمد، شبه عمد یا خطای محض بودن قتل، تأثیر مستقیمی بر مجازات دارد. یک وکیل مجرب با بررسی دقیق تمامی شواهد، مدارک، اظهارات شهود و نتایج کارشناسی، می تواند در اثبات قصد و نیت قاتل یا عدم آن، به موکل خود یاری رساند. این امر می تواند تفاوت میان قصاص و پرداخت دیه را رقم بزند که خود نشان دهنده اهمیت بی بدیل تخصص و تجربه وکیل است.

نقش دیگر وکیل، دفاع از متهم است. در صورت اتهام به قتل، متهم نیاز به دفاعی مستحکم و مبتنی بر قانون دارد. وکیل با تدوین استراتژی های دفاعی مناسب، ارائه لوایح حقوقی قوی، و حضور فعال در تمامی مراحل تحقیقات و دادرسی، از حقوق موکل خود دفاع می کند. حتی در مواردی که جرم اثبات شده است، وکیل می تواند با ارائه دلایل تخفیف مجازات، درخواست اعاده دادرسی یا پیگیری سایر راهکارهای قانونی، به موکل کمک کند تا با کمترین مجازات مواجه شود یا از سایر حقوق قانونی خود بهره مند گردد. این دفاع، فراتر از جنبه های صرفاً قانونی، شامل حمایت های روانی از متهم و خانواده اش نیز می شود که در چنین شرایطی بسیار ارزشمند است.

علاوه بر این، وکیل می تواند به پیگیری حقوق اولیای دم نیز کمک کند. در مواردی که اولیای دم خواهان قصاص، دریافت دیه یا حتی گذشت هستند، وکیل متخصص می تواند آن ها را در تمامی مراحل حقوقی راهنمایی کند. از تنظیم شکواییه و پیگیری روند تحقیقات اولیه تا حضور در دادگاه و مذاکره با طرف مقابل برای صلح و سازش، وکیل نقش مشاور و راهنما را ایفا می کند. این همکاری می تواند به کاهش فشارهای روانی و عاطفی بر اولیای دم کمک کرده و اطمینان حاصل کند که حقوق آن ها به طور کامل و صحیح استیفا می شود. تجربه یک وکیل مجرب در این پرونده ها می تواند به شفافیت و عدالت در روند دادرسی کمک کند و از وقوع اشتباهات حقوقی جلوگیری نماید.

در پرونده های قتل پدر توسط فرزند، تفاوت آشکار در مجازات با قتل فرزند توسط پدر نمایان می شود؛ در حالت اول قصاص نفس و در حالت دوم عدم قصاص پدر و پرداخت دیه مقرر شده است.

نتیجه گیری

قتل پدر توسط فرزند، از جمله جرایم هولناکی است که نه تنها بنیان خانواده را متلاشی می کند، بلکه وجدان عمومی جامعه را نیز جریحه دار می سازد. در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران، مجازات این عمل به وضوح و با نهایت شدت تعیین شده است. در صورتی که قتل عمدی به اثبات برسد، حکم اصلی آن قصاص نفس برای فرزند قاتل خواهد بود. این رویکرد، در تضاد کامل با حکم قتل فرزند توسط پدر است که در آن پدر از قصاص معاف شده و به پرداخت دیه و حبس تعزیری محکوم می شود. این تفاوت، بر جایگاه رفیع و حرمت والدین در فقه و قانون تأکید دارد.

علاوه بر قصاص، بسته به نوع قتل (شبه عمد یا خطای محض)، مجازات می تواند شامل پرداخت دیه کامل به اولیای دم باشد. همچنین، محرومیت از ارث پدر مقتول و در مواردی نیز حبس تعزیری (به ویژه در صورت گذشت از قصاص)، از دیگر پیامدهای حقوقی این جرم است. فراتر از مجازات های قانونی، تبعات اجتماعی و روانی این جنایت، شامل داغ ننگ برای خانواده، از هم پاشیدگی روابط و آسیب های روحی عمیق، از جمله جنبه های دردناک و ماندگار این واقعه است. در چنین شرایطی، مراجعه به وکیل متخصص کیفری برای هدایت در مسیر پیچیده قانونی، تضمین اجرای عدالت و حفظ حقوق طرفین، امری حیاتی محسوب می شود. همواره تأکید بر آن است که راهکارهای قانونی و عقلانی، بهترین مسیر برای حل و فصل مشکلات و پرهیز از خشونت است تا از وقوع چنین فجایعی جلوگیری شود.